امروز جمعه  ۱۰ فروردين ۱۴۰۳
در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛

تعبیر جالب بازیگر «شاهرگ» از بازیگری

مشاهده ۳۲۲
۱۳۹۹/۰۵/۱۲- ۱۰:۱۱
تعداد بازدید:322

بازیگر سریال «شاهرگ» درباره چگونگی انتخاب نقش، گزیده کاری و همچنین بهترین دستمزدش در طول دوران بازیگری صحبت کرد.

به گزارش روابط عمومی رسانه ملی آزاده زارعی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران درباره سریال شاهرگ گفت:من عادت به تعریف زیاد از کار خودم راهیچ وقت نداشتم و قضاوت‌های سریال را برای مردم می‌گذارم. باید بگویم خوشحالم که در دوره اپیدمی‌کرونا که مردم مجاب به بیشتر در منزل ماندن هستند، می توانیم کنارشان باشیم.

وی درباره پیوستن به سریال شاهرگ افزود: آقای امیر سلیمانی مدیر برنامه ریزی سریال شاهرگ که قبلا هم با هم در آوای باران تجربه همکاری داشتیم تماس گرفتند و سپس با کارگردان و تهیه کننده‌ کار صحبت کردیم و به این نتیجه رسیدیم که «فریبا» را بازی کنم. از ابتدا که با آقای اشکذری صحبت کردم از قصه خوشم آمد و کلا من فضا‌های دهه‌ شصت را دوست دارم.

بازیگر سینما و تلویزیون درباره اینکه با سریال «آوای باران» برای مخاطب شناخته شد و در این مدت گزیده کار بود، گفت:من جزو آدم‌هایی هستم که اگر کاری را دوست نداشته باشم، انجام نمی‌دهم و این روند جدا از حرفه بازیگری در زندگی من هم جریان دارد. من از زمانی که این رشته را انتخاب کردم می دانستم می خواهم چه کاری انجام دهم و هنوز هم می دانم ... من برای خودم هدفی را در نظر دارم، هر چند که مسیری که انتخاب کردم دشوار‌تر از مسیر‌های زود بازده است.

وی افزود: یکی از دلایل دیگر هم تکرار نقش‌های قبلی بود که به من پیشنهاد می‌شد. من صبوری برای انتخاب را ترجیح می‌دهم تا اینکه هر جایی باشم. گفتم که مسیر سختی را انتخاب کرده ام.

بازیگر آوای باران درباره تفاوت نقش هایش عنوان کرد:سعی‌ من همیشه این بوده که نقشی را که برای بازی می‌پذیرم با نقش قبلی تفاوت داشته باشد. لذت بخش‌ترین حس دنیاست وقتی شخصیتی را بازی می‌کنی که خیلی از آن دور هستی و بدون اینکه چندین بار زندگی کنید، زندگی‌های متفاوتی را تجربه می‌کنید و اینکه شرایط انسان‌ها را در هر موقعیت و زمانی درک کنید لمس کنید و در درون خودت پرورش بدهید و به تصویر بکشید.

زارعی توضیح داد: در سریال شاهرگ فریبا زنی بود که من دوره زمانی آن را زندگی نکرده ام. این تفاوت در دهه‌های زندگی و تفاوت دیدگاه برایم بسیار جذاب بود و همچنین این شخصیت دو پهلویی که داشت برایم چالش برانگیز بود. اینکه از ابتدا با یک مادر ساده که از شهرستان به تهران آمده مواجه می‌شوید و بعد کم کم بیننده به شک می افتد و پس از آن بُعد جدید شخصیت فریبا برای من جذاب بود. همچنین تجربه مادر شدن، تجربه کشتن بچه‌ای از وجودت برای راهی که فریبا می‌رفت، پر از تناقضاتی بود که دوستش داشتم و ادامه ماجرا‌هایی که الان برای لو نرفتن نقش معذور از توضیح دادن هستم.

زارعی درباره اینکه تاحالا نقشی بازی کرده که پشیمان شده باشد، توضیح داد:شاید یا بهتره بگویم نه! من از بازی کردن نقش‌ها پشیمان نمی‌شوم، چون قبل از آن فکر می‌کنم و در هر شرایطی برای آن وقت می‌گذارم و تلاش می‌کنم، ولی این ممکن است که از کارکردن با شخص یا گروهی بعد‌ها پشیمان بشوم، اما کم، تجربه چنین لحظه‌هایی را داشته ام.

این بازیگر درباره واکنش‌های مردم عنوان کرد:مردم شیرین‌ترین دستمزد هرکاری هستند و شاهرگ هم طبیعتا از این دستمزد مستثنی نبود، در این که صمیمیت مردم با قاب تلویزیون کم رنگ‌تر شده تردیدی نیست، ولی با این وجود مردم سریال را دنبال می‌کنند و هر قسمت غافلگیری دارد که به نظرم ببینده را با خودش همراه می‌کند و هر چه جلوتر می رود جذاب‌تر هم می‌شود. از تمام بازخورد‌های خوب مردم برای شاهرگ تشکر می‌کنم.

وی درباره نقش فریبا و اینکه چقدر ما به ازای بیرونی دارد؟ اظهار کرد:نقش فریبا بر مبنای مستندات و شخصیت‌های گوناگونی که ما به ازای بیرون داشته در دهه ۶۰ شکل گرفته و به تصویر کشیدن نقش فریبا و جان دادن به این کاراکتر به علت همین خصوصیات تاریخی بزرگترین چالش روبروی‌من به عنوان بازیگر بود و همه‌ تلاشم در جهت ساخت کاراکتری ملموس و تاثیرگذار در این سریال بود.

وی در خصوص اینکه سریال‌هایی که به گذشته برمی‌گردد چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد که با مخاطب ارتباط برقرار کند؟ اظهار داشت:اولین ویژگی هر سریالی جذابیت سوژه و قصه است که تماشاگر با آن ارتباط برقرار می‌کند و در کنار آن تحقیقات و پژوهش بسیار تعیین کننده است وقتی کار تاریخی است و به گذشته برمی‌گردد برای جذب مخاطب کار سخت است.

بیشترین چیزی که به نظر من بعد از فیلمنامه می‌تواند به درام و قصه کمک کند فضای درست صحنه، لباس و مهمتر ازآن درک و شناخت و باور بازیگران از آن برهه‌ زمانی برای نزدیک کردن مخاطب به کاراکتر‌ها و شخصیت هاست.وی افزود: وقتی تماشاگر با کاراکتر‌ها همذات پنداری کند بُعد زمانی اتفاقات را از یاد می‌برد و درگیر زندگی و اتفاقات تاریخی داستان می‌شود و انگار خودش را در آن زمان می‌بیند.

امتیاز شما