به گزارش روابط عمومی رسانه ملیعطا عمرانی بازیگر در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران درباره گزیده کاری و حضور در سریال «شاهرگ» گفت: گزیده کاری ام علت خاصی نداشت، بیشتر مراحل تحول روحی و تکنیکی را سپری کردم که برای خیلی از بازیگر‌های دنیا این مرحله در دوره‌های مختلف اتفاق می‌افتد، من این زمان را در کلاس بازیگری گذراندم و و از گذراندن این مراحل راضی هستم، درضمن در این مدت در تئاتر هم فعالیت داشتم و کار‌های خوبی هم در این زمینه انجام دادم. وی افزود: «شاهو شاهرگ» از آن نقش‌هایی بود که باید از بیرون می‌ساختم و در عین حال نباید معلوم می‌شد بازیگری می‌کنم. کنار هم قرار دادن این موارد کار سختی بود. شخصیتی که بازی کردم تقریبا ۱۰ سال از خودم کوچکتر بود و در نهایت، با طراح گریم مرتضی کهزادی تصمیم گرفتیم، از کوتاه کردن ریش برای پایین آمدن سن استفاده نکنیم تا بتوانم خصوصیت‌های درونی را برای پایین بودن سن پیدا کنم.از طرفی حالت بچه گانه به کاراکتر شاهو دادم و سرانجام با یک انتخاب بیان و بدن توانستم کاملش کنم. عمرانی درباره اینکه شاهو با نقش‌هایی که تا الان بازی کرده تفاوتی داشته یا خیر، عنوان کرد: به نظرم تفاوت‌های بسیاری داشت، دهه ۶۰ فیلتر خاصی برای شخصیتی که من بازی کردم نبود و من آن را شبیه یک جوان امروزی بازی کردم. وی درخصوص اینکه از زمانی که شروع به کار کردید، تاکنون نقشی را انتخاب کردید که از بازی در آن پشیمان شده باشید، گفت: الان که فکر می‌کنم می‌بینم از هیچ کاری که بازی کردم پشیمان نیستم، چراکه من فقط بهترین کار را برای رسیدن به نقش انجام دادم، من در این چند سال در تئاتر کار‌های قابل توجهی انجام دادم و دوستشان دارم.عمرانی درباره چگونگی انتخابش برای سریال «شاهرگ» توضیح داد:در ابتدا نقش دیگری به من پیشنهاد شد، اما کارگردان از انرژی روز‌های اول متوجه شد که اصولاً تفنگ بازی در فیلم‌ها را بیشتر دوست دارم و در نهایت نقش شاهو را به من داد. بازیگر شیدایی اظهار کرد:غالبا هر اثری اعم از تاریخی یا غیر تاریخی بیشتر از هر مسئله‌ای احتیاج به فیلمنامه مناسب برای ارتباط با مخاطب دارد، شاهرگ همکاری دلچسب و سختی برای من بود، حتی از خودش یک یادگاری روی مچ دستم تا ابد بجا گذاشت چرا که در طول فیلمبرداری مچ دست ام شکست. وی درباره بازخورد‌های مخاطبان عنوان کرد:بازخورد‌ها بیشتر به خاطر تفاوت شخصیتی که بازی کردم،بود و از اینکه نقش‌های قبلی من را به یاد داشتند، برایم خوشایند بود.