به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، روزنامه جام‌جم به پشت صحنه این برنامه رفته و گزارشی از تولید آن داشته و با حامد آهنگی مجری، مقداد مومن‌نژاد یکی از تهیه‌کننده‌ها و محمد پیوندی کارگردان آن گفت‌و‌گو کرده که خواندن آن خالی از لطف نیست: یلدا در بوستان ولایت بوستان ولایت یکی از وسیع‌ترین بوستان‌های تهران است و شامل در‌های ورودیه بسیار که همین ویژگی باعث می‌شود برای پیدا کردن مکان مورد نظر دور تا دور بوستان را طی کنیم. در نهایت با راهنمایی یکی از نگهبان‌های زحمتکش بوستان ولایت، ورودی شهربانو را پیدا می‌کنیم و وارد استودیوی شوتبال می‌شویم. سمت چپ در ورودی لوکیشن، سالن غذاخوری است که گروه موسیقی گیلکی «دیلمون» با پوشش زیبای گیلانی، مشغول کوک سازهای‌شان هستند و خواننده گروه هم در حال تمرین آواز است. سمت راست، اتاق تدوین و مهمان‌هاست که مجری و شرکت‌کننده‌هایی که آمده‌اند، با هم در حال صحبت کردن هستند. تهیه‌کننده و کارگردان هم مدام در رفت و آمد هستند و کارها را سروسامان می‌دهند تا به موقع ضبط برنامه آغاز شود. وارد استودیو که می‌شویم، نگاه‌مان به گروه موسیقی «آوای موج» می‌افتد که از بوشهر به تهران آمده‌ و گوشه‌ای از سالن مشغول تمرین هستند. دو طرف استودیو جایگاه تماشاچی‌‌ها قرار دارد که به دلیل کرونا، خالی است. عوامل نور هم در حال کار هستند. یکی از آنها از نردبان بلندی بالا رفته و یکی از نورها را تعمیر می‌کند. دو سه نفری هم میز مقابل مجری را با المان‌های یلدایی تزئین می‌کنند. از هندوانه و انار گرفته تا شیرینی، دیوان حافظ و گل. یکی از خانم‌ها هم میوه‌آرایی می‌کند. فضای پشت دکور هم اتاقی است که چند سجاده روی زمین پهن شده و محیط آرامی دارد که گفت‌و‌گوی ما با کارگردان در این مکان انجام می‌شود. مابین مصاحبه هم تعدادی از عوامل، برای خواندن نماز به این اتاق می‌آیند و ما هم برای این‌که مزاحمتی برای آنها ایجاد نشود، سعی می‌کنیم با صدای آرام‌تری گفت‌و‌گو کنیم. گروه‌های موسیقی به سالن غذاخوری می‌روند و بعد از صرف ناهار با انرژی بیشتری تمرین می‌کنند. البته پیش از تمرین مجدد و کوک کردن سازهای‌شان، با دکور یلدایی برنامه سلفی می‌گیرند.  میزبان هنرمندان شمالی و جنوبی کم‌کم مجری و شرکت‌کننده‌ها وارد اتاق گریم شده و همچنان که در حال آماده شدن هستند، با هم گپ می‌زنند. حسین سلیمانی و سیدعلی صالحی از خاطرات بار اولی که مهمان این برنامه شدند، می‌گویند و با هم شوخی می‌کنند. قرار است شرکت‌کننده‌ها به دو گروه آبی و قرمز تقسیم شوند. به همین دلیل شرکت‌کننده‌ها در حال کل‌کل درباره تیم فوتبال مورد علاقه خود هستند و با پوشیدن لباس‌هایی به رنگ آبی و قرمز، به‌اصطلاح برای هم کری می‌خوانند. تهیه‌کننده هم مدام به اتاق گریم سر می‌زند و از همکارانش می‌خواهد که هر‌چه سریع‌تر آماده ضبط شوند. کار مجری به پایان می‌رسد، وارد استودیو شده و آخرین هماهنگی‌ها را با کارگردان و تهیه‌کننده انجام می‌دهد. جالب این‌که به محض وارد شدن به استودیو، شروع به شیطنت و شوخی می‌کند. گاهی هم زیر آواز می‌زند و از خواننده‌های مورد علاقه‌اش می‌خواند و مورد توجه حضار قرار می‌گیرد. پشت استودیو و کنار سالن، میز نور قرار دارد که تعدادی مونیتور روی آن است. فیلمبردارها و دوربین‌های‌شان در جای خود مستقر می‌شوند. نور و صدا هم تنظیم شده و با دستور کارگردان ضبط برنامه آغاز می‌شود. یک بی‌سیم مدام در دست کارگردان است که از طریق آن با گوشی‌ای که مجری دارد، در تماس است و در حین کار نکاتی را به او گوشزد می‌کند. جالب است بدانید در حالی که همه‌چیز مقابل دوربین شسته رفته است، فضای پشت دوربین چندان مرتب نیست و فضای به‌هم ریخته‌ای دارد. عوامل هم پشت دوربین ایستاده‌اند تا در نبود تماشاچی‌ها و در مواقع لازم، مجری و شرکت‌کننده‌ها را تشویق کنند. یک وال ‌ال‌ای‌دی هم پشت مجری قرار دارد که مدام تصویر آن تغییر کرده و المان‌های یلدایی روی آن به نمایش درمی‌آید. مثل انار و هندوانه. مجری با شور و هیجان و پرانرژی برنامه را آغاز می‌کند و بعد از پلاتو سلام مجری، گروه بندری در گوشه‌ای از سالن آماده شده و یک میکروفن برای خواننده گروه موسیقی جنوبی آوای موج در مرکز دکور قرار می‌دهند. خواننده پشت آن قرار می‌گیرد. حامد آهنگی هم با دیدن میکروفن باز زیر آواز می‌زند و از خواننده مورد علاقه‌اش می‌خواند. با دستور کارگردان ضبط برنامه ادامه پیدا می‌کند و این گروه موسیقی چند قطعه می‌خوانند و مورد توجه و تشویق عوامل پشت دوربین قرار می‌گیرند. گروه قطعه‌ای را هم به پرستارها تقدیم می‌کند و با شنیدن و دیدن اجرای این گروه، فضای شاد و مفرحی در مقابل و پشت دوربین ایجاد می‌شود.  دربی تیم‌های آبی و قرمز شرکت‌کننده‌ها یکی‌یکی با معرفی مجری هرکدام به شیوه خود و با انرژی وارد استودیو شده و شوخی و شیطنت‌های‌شان با مجری آغاز می‌شود. آنها مدام در حال پاسکاری با مجری هستند و کنترل شوخی‌ها و شیطنت‌های‌شان کار دشواری برای کارگردان و تهیه‌کننده است، چون به قدری با انرژی، با هم شوخی می‌کنند که حتی کارگردان هم دلش نمی‌آید ضبط را متوقف کند. در نهایت چالش اول آغاز می‌شود و گروه صحنه، دو سبد و تعدادی بادکنک وارد استودیو می‌کنند. قرار است شرکت‌کننده‌ها بادکنک‌های‌شان را باد کرده و با هد زدن آنها را داخل سبدها بیندازند. اما به قدری هنگام بازی شوخی و شیطنت می‌کنند که افرادی پشت صحنه هم از تماشای این بازی لذت می‌برند. بعد از این چالش، باردیگر گروه موسیقی بوشهری قطعه‌ای را اجرا می‌کنند که در این میان شرکت‌کننده‌ها و مجری هم حال و هوای خوب و مفرحی را به اجرای شاد آنها می‌دهند. چالش بعد «پا به توپ» است که در این بازی باید شرکت‌کننده‌ها با چشمان بسته، توپ‌هایی را که شبیه هندوانه است، پیدا کرده و آنها را شوت کنند. البته در این میان یکی از شرکت‌کننده‌های هر دو تیم می‌توانند آنها را راهنمایی کنند. این بخش از بازی هم با انرژی شرکت‌کننده‌ها و شوخی‌های مجری تماشایی‌تر می‌شود. ما هم که پشت صحنه ایستاده بودیم، از دیدن این رقابت و شوخی‌های‌شان می‌خندیدیم و لذت می‌بردیم. نوبت به تقدیر تعدادی از کادر درمانی بیمارستان مسیح دانشوری می‌رسد و چند نفر از پزشکان و پرستاران این بیمارستان، مورد تقدیر و تشویق قرار می‌گیرند. همچنین لوح تقدیری از طرف مدیر شبکه نسیم به آنها اهدا می‌شود.  چالش فوتبال‌دستی نوبت به اجرای گروه موسیقی گیلکی دیلمون می‌رسد. گروه نوازنده با لباس‌های زیبای محلی در گوشه‌ای از سالن و پشت به دوربین‌ها، در جای خود مستقر شده و خواننده گروه هم در مرکز دکور و مقابل میکروفن، چند قطعه اجرا می‌کند که بازهم مورد توجه و تشویق مجری و شرکت‌کننده‌ها و عوامل پشت دوربین قرار می‌گیرند. شرکت‌کننده‌ها و مجری در میان اجرای این گروه، کنار خواننده قرار گرفته و حرکات موزون گیلکی انجام می‌دهند. بعد از اجراهای دلچسب و شاد این گروه، نوبت به فوتبال‌دستی می‌رسد. بنابراین بچه‌های صحنه دو دروازه در دو طرف دکور قرار می‌دهند و شرکت‌کننده‌ها در جایگاه خود می‌ایستند و با دستور کارگردان رقابت آغاز می‌شود. بازهم هر دو گروه با شیطنت و شوخی با مجری و با تیم رقیب فضای شاد و مفرحی را برای مخاطبان رقم می‌زنند. گاهی هم کارگردان کات می‌دهد و بعد بازی را ادامه می‌دهند. می‌توان گفت مهمان‌های خوبی برای برنامه انتخاب شده. به این دلیل که پرانرژی و طناز هستند و پاسکاری که در طنز و شوخی با مجری دارند، برنامه را دیدنی‌تر کرده. بعد از این چالش، نوبت به آیتم بعدی می‌رسد که در آن مبینا نصیری و تعدادی از بانوان فینالیست وارد استودیو شده و آیتم آنها ضبط می‌شود. کارگردان و تهیه‌کننده مدام به ساعت‌های‌شان نگاه می‌کنند تا زمان را از دست نداده و به گفته خودشان ضبط برنامه را تا ساعت 20 به پایان برسانند. آن هم به دلیل محدودیت زمانی کرونایی است تا همه پیش از ساعت 21 بدون این‌که جریمه شوند، به منزل‌شان برسند. بنابراین کار با شتاب و ریتم تندتری ادامه پیدا می‌کند و در نهایت یکی از گروه‌ها برنده شده و بعد از پلاتو خداحافظی مجری و شرکت‌کننده‌ها، برنامه به پایان می‌رسد. شوخی‌های یلدایی با مردم حسین سلیمانی یکی از شرکت‌کننده‌های ویژه‌برنامه شب یلداست که درباره حضورش در این برنامه، به جام‌جم می‌گوید: «من بار دوم است که به برنامه دعوت می‌شوم. بار اول به همراه مجید یاسر، مهمان امیرحسین رستمی‌بودیم و با هم رقابت کردیم. اما این بار به اتفاق امیر کاظمی و سیدعلی صالحی به برنامه دعوت شدیم، در دو گروه سه‌نفره رقابت کردیم و دو نفر از ورزشکاران به ما اضافه شدند که برای من خیلی رقابت لذتبخش، شیرین و جذابی بود. شوخی‌هایی که با همدیگر و با حامد آهنگی داشتیم را دوست دارم و فکر می‌کنم برنامه جالب و دیدنی‌ای برای مردم باشد. چون خیلی شوخی کردیم و هرکدام از ما خواستیم با شوخی‌های‌مان حال و هوای خوبی را به مردم، در شب یلدا منتقل کنیم تا از فکر کرونا برای دقایقی خارج شوند. امیدوارم سال آینده یلدا را مثل گذشته برگزار کنیم، دیگر خبری از کرونا نباشد و بتوانیم از دورهمی‌های‌مان، مثل سال‌های قبل لذت ببریم.»  شوتبال؛ میدان مبارزه محمد پیوندی را هنوز هم خیلی‌ها با مجموعه برنامه «ماه عسل» می‌شناسند. او کارگردان مسابقه شوتبال است که درباره ویژگی‌های فصل دوم این برنامه به جام‌جم تاکید می‌کند: «کاری که ما برای فصل جدید کردیم، این بود که سعی کردیم در کنار بستری که شوتبال به عنوان یک میدان مبارزه فراهم کرده بود، یک مقدار محتوا به آن اضافه کنیم. یعنی سراغ آدم‌هایی رفتیم که کمتر دیده و شناخته شده‌اند و بستر رقابتی ایجاد کردیم تا دیده و شناخته شوند. یعنی می‌خواستیم که به دیده شدن آنها کمک کرده باشیم. البته در سری اول شوتبال سلبریتی‌ها حضور داشتند. اما در این دو فصلی که ما کار کردیم، چهره‌ها را حذف کردیم. در عوض افرادی وارد برنامه شدند که به نوعی قهرمان و سلبریتی زندگی خودشان هستند، اما به دلایلی تاکنون دیده نشده‌اند. به هر حال شبکه نسیم برنامه‌های دیگری دارد که از حضور چهره‌ها در آن استفاده شود. اما ما در این برنامه فضا را برای حضور افرادی که دیده نشده‌اند، فراهم کردیم. فکر می‌کنم این به هوشمندی مدیران شبکه نسیم مربوط می‌شود که این بستر را برای این افراد، در شوتبال مهیا کرد.» وی ادامه می‌دهد: «ما شوتبال را به لیگ تبدیل کردیم که هم خانم‌ها در آن حضور دارند و هم آقایان و همه نگاه جدی هم نسبت به این رقابت دارند. حتی بازی‌ها را هم متنوع طراحی کردیم و در فرم تغییراتی دادیم که در گفت‌و‌گو و جلسه با تهیه‌کننده‌ها این اتفاقات افتاد. به دلیل این‌که من در این سال‌ها مدام در حوزه‌های اجتماعی کار کرده‌ام، احساس می‌کنم ما در کشورمان تنوع بسیاری برای ارائه آدم‌ها داریم و با توجه به تنوع جغرافیایی و قومیتی به قدری می‌توانیم برنامه‌های متنوع بسازیم که به نظرم هیچ کشوری چنین بستری را در اختیار ندارد. بنابراین می‌توانیم از این ظرفیت خیلی استفاده کنیم. همچنین ما در این برنامه سعی کردیم سراغ زندگی آدم‌ها هم برویم. البته کرونا تاثیرات بسیاری روی کار ما گذاشته، با این حال سعی کردیم به اهدافی که مدنظر داشتیم، برسیم.» پیوندی همچنین درباره بازخورد مخاطبان و تاثیر نظرات آنها روی برنامه هم عنوان می‌کند: «به نظر من یک برنامه‌ساز خودش احساس می‌کند که در اتمسفر پیرامونش چه اتفاقاتی رقم می‌خورد. این اتمسفر اعم از همکاران، دوستان، مردم و فضای مجازی است. بنابراین می‌توان محک زد که چه بازخوردی مخاطب از دیدن برنامه دارد. تاحدودی هم بازخوردها خوب بوده، اما باز هم ما در تلاشیم تا اتفاقات بهتری را در برنامه رقم بزنیم. تلاش هم می‌کنیم تا نظرات‌شان را تا حدودی در برنامه منعکس کنیم. به‌خصوص این‌که آدم‌هایی در برنامه ما حضور دارند که از دل جامعه آمده‌اند و همین باعث می‌شود که مخاطبان بسیاری برنامه را دوست داشته باشند.»وی در پایان هم درباره ویژه‌برنامه یلدا می‌گوید: «از آنجایی که شب یلدای امسال مقارن با میلاد حضرت زینب(س) و روز پرستار شده، سعی کردیم فضای شاد و مفرحی را برای مخاطبان برنامه ایجاد کنیم تا دورهمی یلدایی را با تلویزیون و برنامه ما برگزار کنند. به همین دلیل از شمالی‌ترین و جنوبی‌ترین نقطه کشور، گروه موسیقی دعوت کردیم و از تعدادی از هنرمندان کمدی و ورزشکاران برای رقابت دعوت کردیم تا بتوانیم یلدایی به‌یادماندنی را برای مخاطبان ایجاد کنیم.»  دورهمی یلدایی با شبکه نسیم مقداد مومن‌نژاد یکی از تهیه‌کننده‌های این مسابقه دیدنی است که درباره ویژه‌برنامه شب یلدا و کلیت شوتبال، نکاتی را به جام‌جم می‌گوید که می‌خوانید: «تعهدی که ما به شبکه داریم، این است که شوتبال در 98 قسمت تولید شود که حدود 38 قسمت پیش از ماه محرم کار شد و ادامه آن در حال تولید است. البته در محتوا، شرکت‌کننده‌ها و دکور تغییراتی را نسبت به فصل قبل داشته‌ایم. ضمن مشورت و تبادل نظر با دوستان، تغییرات محتوایی خوبی نیز داشته‌ایم. البته بخش بانوان را هم به کار اضافه کردیم که به چشم آمد، دیده شد و مورد توجه قرار گرفت. چون آدم‌هایی در این برنامه حضور پیدا کردند که پیش از این فرصت دیده شدن و شناخته شدن نداشتند. حتی در بین ورزشکاران هم افرادی بودند که به دلایلی دیده نشده بودند و با این برنامه شناخته شدند. درباره مجریان برنامه هم باید بگویم که ما از همکاری با آقای رستمی در فصل یک برنامه بسیار راضی بودیم. اما فصل دوم تغییرات بسیاری در محتوا داشت و ما برای این برنامه گزینه‌های دیگری داشتیم. در نهایت هم با خانم نصیری و آقای آهنگی به نتیجه رسیدیم که تا به امروز بازتاب خوبی داشته و انتخاب‌های درستی بوده‌اند. البته آقای آهنگی به‌واسطه اجراهایی که در «خندوانه» و استیج داشته، متوجه شدیم می‌تواند از پس این کار بربیاید و خانم نصیری هم پیش از این در برنامه دیگری با ما همکار بود و به‌شدت همکاری خوبی داشتیم. من به عنوان یکی از اعضای این گروه، از انتخاب مجری‌ها راضی هستم و فکر می‌کنم مخاطب هم توانسته با آنها ارتباط برقرار کند. درباره شب یلدا و ویژه‌برنامه‌مان هم باید بگویم که شبکه از ما خواست تا ویژه‌برنامه‌ای به همین مناسبت، جدا از شوتبال هفتگی‌مان داشته باشیم. در این برنامه بازی‌ها را به صورت فان با هنرمندان و ورزشکاران اجرا کردیم و فکر می‌کنم مخاطب از دیدن برنامه لذت خواهد برد. به هر حال در شب یلدای امسال، کرونا باعث شد دورهمی‌ها از مردم گرفته شود و تلویزیون هم سعی کرده تا با برنامه‌های مختلف، در شبکه‌های مختلف دورهمی را با مردم برگزار کند. ما هم در حد بضاعت تلاش کردیم که برنامه مفرح و شادی را برای مردم تولید کنیم.» خودم را مجری نمی‌دانم حامد آهنگی یکی از مجریان «شوتبال» است که در گفت‌و‌گو با جام‌جم درباره اجرای این برنامه و به‌خصوص ویژه‌برنامه شب یلدا نکاتی را مطرح کرد:   مردم شما را بیشتر با استندآپ‌های کمدی‌تان به‌خصوص در برنامه «خندوانه» می‌شناسند و حال اجرای یک مسابقه را برعهده گرفتید. از تجربه اجرای این برنامه بگویید.  اول این‌که اجرا کار بسیار سخت و متفاوت از بازیگری است. به همین دلیل ممکن است یک نفر بازیگر بسیار توانمندی باشد و سال‌ها تجربه بازیگری داشته باشد، اما در بحث اجرا نتواند به آن اندازه موفق باشد. نمونه‌هایی هم از این موضوع در تلویزیون داشته‌ایم. البته که من خودم را مجری نمی‌دانم و ادعایی هم در این زمینه ندارم. با این حال تجربه بسیار جذابی برای من بود.  البته شما تجربه اجرا روی استیج را دارید و همین نکته توانسته به اجرای این برنامه کمک کند.  بله دقیقا. همان‌طور که گفتید، من تجربه اجرا روی استیج و ارتباط مستقیم با تماشاگر را دارم و بخش مهمی از کارم بداهه‌گویی است. به همین دلیل توانسته‌ام از همان تجربیاتم در اجرای شوتبال استفاده کنم. البته من همیشه اولین منتقد نسبت به خودم هستم. خیلی از خودم راضی نیستم، هنوز در حال آزمون و خطا هستم و سعی می‌کنم بازخورد مخاطب را بگیرم و نقاط ضعفم را بفهمم.  با توجه به اجرای نسبتا جدی که در شوتبال دارید، چقدر این فضا برایتان مهیاست تا بتوانید مثل خندوانه از بداهه‌گویی و طنز در اجرا استفاده کنید؟  من از ابتدا به همین دلیل پذیرفتم مجری مسابقه ورزشی باشم که از قابلیت کمدی خودم در کار استفاده کنم. اما تا یک جاهایی این امکان وجود دارد. چون شرکت‌کننده‌هایی که وارد این برنامه می‌شوند، به‌شدت برایشان برد و باخت مهم است و برایشان خیلی مهم است که به جام برسند. از این نظر نمی‌توانم خیلی از قابلیت‌هایی که گفتید، در کار استفاده کنم یا شوخی کنم. چون ممکن است در حق یک گروه اجحاف شود و به یکی از گروه‌ها لطمه‌ای وارد شود. بنابراین در حین مسابقه خیلی رعایت می‌کنم و از این نظر این فرصت برایم مهیا نیست که درصد فان برنامه را بالا ببرم.  بنابراین تمام موقعیت‌ها و شوخی‌های طنز را برای ویژه‌‌برنامه یلدا گذاشته‌اید؟ (می‌خندد). بله دقیقا. چون مسابقه و رقابت بین گروه‌ها تا آن اندازه جدی نیست. شرکت‌کننده‌ها دوستانم هستند و من می‌توانم به‌راحتی کاری کنم که هم به شرکت‌کننده‌ها خوش بگذرد و هم به مردمی که پای این برنامه می‌نشینند. به همین دلیل وسط مسابقه می‌روم و اذیت‌شان می‌کنم تا مخاطب از تماشای آن لذت ببرد. یا این‌که به هر دو تیم کمک می‌کنم تا فضا از رقابت جدی دربیاد و فضای شاد و مفرحی ایجاد شود.  تاکنون چه بازتابی درباره اجرای‌ شوتبال از مردم گرفته‌اید؟ آیا شما را به عنوان یک مجری مسابقه تلویزیونی پذیرفته‌اند؟  من پیش از این هم گفتم که ادعای اجرا ندارم و خودم را مجری نمی‌دانم. هیچ‌وقت هم مجری نخواهم شد. حتی در استیج هم که برنامه داشتم و مجری نمی‌آمد، خودم این کار را انجام می‌دادم. ولی معتقدم هر کسی باید کاری را انجام بدهد که در آن تبحر دارد. من هم اینجا در کنار شرکت‌کننده‌ها حضور دارم و بین مسابقه و شرکت‌کننده‌ها با مردم پل ارتباطی هستم. به همین دلیل از همکارانم هم گاردی ندیدم و حس نکردم. مردم هم که همیشه به من لطف و محبت دارند. برای شب یلدا هم تلویزیون تلاش کرده برنامه‌های پر و پیمانی داشته باشد. ما هم تلاش می‌کنیم شب خوب و شادی را برای مردم مهیا کنیم، چون سال‌های گذشته کنار بزرگ‌ترها و خانواده‌هایشان بودند، اما امسال با تلویزیون جشن می‌گیرند. ضمن این‌که از پرستاران و پزشکان که حدود یک سال است تلاش می‌کنند و عده‌ای از همکاران‌شان هم در این راه به شهادت رسیده‌اند، به نوعی در بخشی از برنامه قدردانی می‌کنیم. ضمن این‌که از شمال و جنوب کشور گروه موسیقی دعوت کرده‌ایم تا فضای شادی را برای مردم رقم بزنیم.