عباس هنرمند، رئیس باشگاه خبرنگاران جوان، در یادداشتی که در نشریه هفته نامه صداوسیما چاپ شده است به موضوع سهمیه بندی بنزین، شیوه اجرا و نحوه اطلاع‌رسانی این موضوع پرداخته است.

در اولین دقایق 24 آبان بود که طرح سهمیه‌بندی بنزین اجرا شد. اکنون 2 هفته از این ماجرا می‌گذرد و حجم انبوهی از خبر و تحلیل، تولید و بازنشر شده است. این تصمیم چرا اکنون و در این برهه زمانی اجرا شد؟ شیوه اجرا و اطلاع‌رسانی درست بود؟ حذف برخی نهادها و شوراهای مهم بالادستی و میدان‌داری برخی دیگر در این فرایند آیا به صلاح کشور بود؟ و ... این‌ها تنها بخش بسیار کوچکی از سؤالات افکار عمومی است که نیاز به پاسخ روشن و منطقی دارد. اما رسانه‌ملی در این برهه حساس، مشی مشخصی در قبال تحولات پس از سهمیه‌بندی بنزین داشت که از قاب شیشه‌ای تلویزیون و از خلال امواج رادیو در معرض قضاوت همگان قرار گرفت. آنچه در این مدت در قالب خبر و گزارش به مخاطبان عرضه شد از جهات مختلف قابل ارزیابی است اما یک تفکر و سیاست بر خروجی آنتن حکمرانی می‌کرد که ابتدا باید اصول و پایه‌های آن را شناخت.

از جلسات متعدد پیش از سهمیه‌بندی بگذریم، روز جمعه در اولین روز آغاز طرح جدید، اولین جلسه با حضور همه افراد تصمیم‌گیر و موثر در معاونت سیاسی تشکیل می‌شود. این جلسات روزانه، صبح و عصر تشکیل می‌شود تا آخرین اطلاعات مبتنی بر پایش دقیق تحولات و جریان خبری آن‌سوی مرزها بررسی و سیاست‌گذاری شود. ساعات و روزهای حساس به سرعت فرا می‌رسد اولین اخبار از شلوغی و اغتشاش از مشهد، سیرجان، اصفهان، یزد و برخی شهرهای خوزستان مخابره شده است. هر ساعت اطلاعات میدانی به اشتراک اعضای جلسه گذاشته می‌شود. سالن جلسات معاونت و یکی از مهم‌ترین جلسات در عصر روز شنبه 25 آبان: مصوبات جالب توجه است: فاصله گذاری میان اعتراضات مسالمت‌آمیز معترضان با اغتشاش‌گری، نمونه آن سیرجان است: عده‌ای غیربومی قصد داشتند مخازن بزرگ بنزین را که در نزدیکی چندین مجتمع مسکونی است به آتش بکشند. سرعت واکنش و عکس‌العمل به تحولات هم به طور محسوس کاهش یافته. اولین خبر از اغتشاشات از بخش خبری 14 شبکه یک همان روز شنبه پخش می‌شود. فضای مجازی و کانال‌های زیرمجموعه هم با وسواس خاصی کلمات را انتخاب می‌کنند. اولین اخبار مکتوب منتشر شده روی سایت yjc تاکید دارد به مردم نشان دهد عده‌ای قصد سوءاستفاده دارند. هیچ پیش‌داوری وجود ندارد. همه از عمق گلایه‌های مردم مطلعند اما آرایش دشمن، از ساعات شوم تخریب و قتل بی‌گناهان حکایت دارد. از روز یکشنبه افق تصمیم‌گیری روشن‌تر است. دقیقا تصاویر به‌صورت مستند نشان می‌دهد عده‌ای از اشرار با هدایت سرشاخه‌های خود، تخریب‌گر حرفه‌ای‌اند و می‌دانند دنبال چه می‌گردند. گزارش‌های ویژه بر این اصل متمرکز است اما گلایه‌های مردم نباید فراموش شود. رصد مستمر بازار با پیگیری ویژه خبرنگاران هر روز ادامه می‌یابد. از یک طرف مردم قرار دارند که حرف‌های درست و حسابی دارند و از طرف دیگر یک سناریوی پیچیده و چند لایه برای ورود کشور به مارپیچ ناامنی و اغتشاش. حرکت رسانه‌ملی باید با نگاه به این دو افق باشد. مردمی‌که مهم‌ترین پایگاه انقلاب هستند و دشمنانی که کمر به هدم همه دستاوردهای این سال‌ها بسته‌اند. کوچک‌ترین اشتباهی کمک به سناریوی دشمن است.

همه تمام تلاششان را کردند تا کم‌ترین اشتباه را داشته باشند اما شرایط اینقدر سخت و حساس بود که نمی‌توان ادعا کرد هیچ اشتباه و نقصی نداشته‌ایم بلکه باید با قاطعیت بگوییم که فتنه 98 بسیار پیچیده‌تر و عمیق از فتنه‌های قبلی در سال‌های 78، 88 و 96 بود و باید خودمان را بیش‌تر و بهتر و علمی‌تر آماده کنیم تا بتوانیم در کم‌ترین زمان به اقناع افکار عمومی‌بپردازیم.