از بچگی پا در این حرفه گذاشته‌اند، کارشان را دوست دارند و پشت میکروفون یا در اتاق خبر و راهروهای سازمان بزرگ شده‌اند؛ مجریانی که نوباوگی‌شان را در این حرفه سپری کرده‌اند و حالا بزرگ شده‌اند؛ اما همچنان پای علایقشان ایستاده‌اند؛ مقوله اجرا سخت است و این خانم‌های مجری قدرتمند رسانه در این سنگر بهترین اجراهای خود را مقابل دوربین می‌برند. این بار انگیزه‌مان ولادت باسعادت حضرت معصومه (س) است. مناسبتی که شیرین‌ترین فرصت بود برای صحبت با خانم‌های مجری که هنوز هم عاشقانه کار می‌کنند.
به گزارش روابط عمومی رسانه ملی این گفت و گو در هفته نامه سازمان صداوسیما منتشر شده است:
فاطمه امینی
عاشق کارم هستم
فاطمه امینی معروف به خاله گلی، مجری برنامه «مل‌مل» است. او شخصیتی دوست‌داشتنی دارد و سال‌هاست در این حرفه فعالیت می‌کند.
وی درباره نحوه ورودش به این حرفه می‌گوید: سال 87 نمایشی داشتم و کارگردان برنامه «ترمه طلا» برای تماشای نمایش آمده بود. یکی از دوستانم از کار تعریف کرد و من با صدای کودکانه از او تشکر کردم و کارگردان آن برنامه از من تقاضا کرد در «ترمه طلا» بازی کنم. برای نقش ترمه انتخاب شدم و پایم به تلویزیون باز شد.
او با بیان اینکه از سال 1388 فعالیت خود را با تلویزیون آغاز کرده، می‌گوید: البته اوایل، کارم در حیطه اجرا نبود، بلکه بازیگری در «ترمه طلا» بود. بعد در سال 1390 تصمیم بر این شد که وارد برنامه «مل مل» شوم و به عنوان مجری - بازیگر فعالیت کنم.
این مجری با اشاره به علاقه والدینش برای ورود او به تلویزیون و مخالفت برای بازی در صحنه تئاتر می‌گوید: از 13 یا 14 سالگی کار تئاتر انجام می‌دادم و پدرم خیلی مخالف بود، ولی اصرار می‌کردم و بهتر درس می‌خواندم تا با ادامه بازی‌ام موافقت کنند.
وی که با شخصیت خاله گلی دیده شده، در این باره می‌گوید: شخصیت ننه نقلی را هم بازی کرده‌ام و این گونه نیست که کسی بگوید فاطمه امینی فقط می‌تواند خاله گلی را اجرا کند.
این مجری درباره رمز استمرارش در این حرفه توضیح می‌دهد: همیشه پشتکار و عشق به کار دارم و خیلی وقت‌ها سدهای وحشتناکی در مسیرم بوده و اذیت و آزارم داده است. گاهی هم به هر دلیلی توی ذوقم خورده، ولی عاشق کارم هستم و به همین دلیل خدا کمکم کرد و این مسیر را پیش گرفتم.
این مجری - بازیگر به تفاوت بچه‌های دیروز با امروز اشاره می‌کند و در پاسخ به این سؤال که آموزش این نسل با وجود فضای مجازی چه سختی‌هایی دارد، می‌گوید: با شخصیت خاله گلی تمام اشتباهات و کارهای بچه‌ها را عین خودشان تکرار می‌کنم. بعد نتیجه‌اش را در قالب نمایش نشان می‌دهم و بچه‌ها می‌بینند در پایان کار اشتباهی که انجام می‌دهند چیست و خودشان راه درست را انتخاب می‌کنند. وی با بیان اینکه چون معلم هستم با روزگار و زمان پیش می‌روم، می‌افزاید: اکنون کنار بچه‌ها هستم و بچه‌های امسال با بچه‌های پارسال فرق می‌کنند و طبیعتاً بچه‌های پارسال با بچه‌های پیرار سال تفاوت دارند. دغدغه‌های بچه‌ها بیش‌تر شده چون پدرومادرها متفاوت شده‌اند، دنیای مجازی خیلی وارد دنیای واقعی شده و نمی‌توانیم بگوییم دنیای مجازی را کنار بگذارند، چون نمی‌شود؛ اما اگر بتوانیم غیرمستقیم بچه‌ها را با این دنیا جلو ببریم، خیلی خوب است. اکنون دغدغه‌ام این است که وقتی بچه‌ها برنامه ما را می‌بینند، چیزی یاد بگیرند و درک کنند و تاثیرگذار باشد و شادشان کنیم. هر لحظه برای بچه‌ها کار کردن برایم خاطره است.
وی که در زمان شیوع کرونا هم برنامه‌اش روی آنتن می‌رود، درباره تجربه اجرا در این موقعیت می‌گوید: اگر این حرف را بزنم از لحاظ علمی خودم را محکوم به بی‌سوادی کرده‌ام، ولی از لحاظ انسانی از روز اول این ماجرا را رها کردم. در اوج کرونا نکات بهداشتی را رعایت و ماسک زدم، ولی کارم را انجام دادم و اصلاً اضطرابی برای گرفتن کرونا نداشتم.
امینی در پایان سخنانش اضافه می‌کند: امیدوارم حال دختران مملکتم همیشه خوب باشد و قدر خودشان را بدانند و عزت نفس داشته باشند.
محدثه صارمی
ای کاش بتوانیم از استعدادهایمان استفاده کنیم
محدثه صارمی دانش‌آموخته رشته مدیریت صنعتی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران است. وی تاکنون اجرا در برنامه‌هایی همچون «جمعه من»، «جوان ایرانی سلام»، «به افق ماه»، «عید من»، «نقطه سرخط»، «قهوه قندپهلو»، «جوانه»، «هزارتو»، «شب انار»، «مثل گل»، «پیچک»، «مینای مهتاب» و ویژه‌برنامه‌های مختلف مناسبتی را در شبکه جوان برعهده داشته است.
این مجری تلویزیون درباره چگونگی ورودش به عرصه اجرا می‌گوید: خواهرم از رادیو جوان فراخوانی شنیده بود که افراد علاقه‌مند به حوزه اجرا می‌توانند به باشگاه رادیویی جوان مراجعه کنند و آزمون بدهند. بیش از هزار نفر برای آزمون اولیه مراجعه کردند که من در آن مصاحبه پذیرفته و وارد فضای آموزشی شدم. چهارترم شامل فن بیان و بدن، گویندگی و گزارشگری، فلسفه رسانه و همه آنچه را که نیازمند ورود به این فضا بود، گذراندم و در نهایت مدرک گرفتم؛ البته در مدرکم قید شده بود که هیچ تضمینی برای جذب در سازمان وجود ندارد. مدت‌ها منتظر آفیش بودم و خودم چون دوره‌های برنامه‌سازی را گذراندم. برنامه و آیتم می‌بستم، نویسندگی می‌کردم و هر کاری از دستم برمی‌آمد انجام می‌دادم تا جا بیفتم و شناخته شوم. وی رمز استمرارش را علاقه به این حرفه می‌داند و می‌افزاید: علاقه، پشتکار و تلاش خودم، تشویق خانواده‌ام و هزینه‌ای که به لحاظ مالی و روحی در این مسیر کردم، به من کمک کرد. وی می‌افزاید: هم‌زمان با ورود به سازمان در دانشگاه قبول و درگیر فضای دانشگاهی شدم؛ البته خیلی اوقات کلاس‌های دانشگاه را رها می‌کردم تا به کلاس‌های اجرا برسم. معتقدم برای رسیدن به هدفی که برای خودمان ترسیم می‌کنیم، همه‌جوره باید هزینه کنیم.
وی به الگوی واحد در کارش اعتقادی ندارد و ادامه می‌دهد: هر فردی نقاط ضعف و قوتی در کارش دارد. چون علاقه‌مند به کارم هستم، همیشه کار مجریان شبکه‌های داخلی و مجریان بنام دنیا را رصد می‌کنم و معتقدم اگر از هر فردی یک نکته یاد بگیرم و در کارم اعمال کنم، ترکیبی از الگوهای مختلفی می‌شود که در سراسر دنیا هست و هر کدام امتیازی دارند. صارمی در پاسخ به این پرسش که با چه برنامه‌ای دیده شده‌اید، توضیح می‌دهد: فرزاد حسنی پیشنهاد اجرا در برنامه «جمعه من» را داد و به طور مشترک کار کردیم. آن سال برنامه «عید من» را با هم کار کردیم که بیش‌تر از بقیه دیده شد و اولین برنامه معاونت صدا از دیدگاه مردم در جشنواره نوروزی شدیم و چهارمین برنامه برتر صداوسیما.
وی به ویژگی‌های یک مجری خوب اشاره و تصریح می‌کند: استانداردهای کلی‌ای وجود دارد؛ البته نه‌تنها در رسانه ما، بلکه در همه دنیا که شامل صدا و ظاهر مناسب، فن بیان و بدن، استفاده از واژه‌های مناسب، جمله‌بندی خوب و اطلاعات ادبی و ... است، ولی بعضی چیزها به نظرم مزیت رقابتی دارد و اگر کسی آن‌ها را داشته باشد، به یک مجری به‌یادماندنی تبدیل می‌شود که بخش زیادی از آن ذاتی است، خیلی چیزها را هم می‌توان یاد گرفت. وی در پاسخ به این پرسش که الان کجای کار ایستاده‌اید، می‌گوید: بعد از حدود 9 سال اجرا همیشه دوست دارم از تمام توانم استفاده کنم. چون پرانرژی هستم، اگر ببینم از این انرژی آن‌طور که باید و شاید بهره‌برداری نمی‌شود، آزرده می‌شوم. جنبه مالی ممکن است اولویت چندم جوان‌ها باشد. ای کاش فضایی مهیا شود که از بهترین استعدادها بیش‌ترین بهره‌برداری را بکنند.
صارمی در پایان سخنانش اضافه می‌کند: از توانمندی‌های دختران این مملکت تا امروز استفاده نشده و مطمئناً کاری که به یک آقا می‌سپارند، شاید خانم، آن را بهتر انجام دهد؛ نه به خاطر جنسیت، بلکه به این دلیل که هر انسانی توانمندی‌هایی دارد. می‌خواهم بگویم باید فارغ از جنسیت به آدم‌ها نگاه کنیم و به این بنگریم که هر انسانی یک جهان است و از این جهان و ظرفیتی که دارد، به بهترین شکل استفاده کنیم. خیلی از دختران ما به خاطر همین نگاه جنسیتی در جامعه مغفول مانده‌اند.
مژده خنجری
بدون حاشیه کار می‌کنم
مژده خنجری مجری توانایی که در کشور فرانسه بزرگ شده، 23 مرداد امسال 27 ساله می‌شود. او فوق‌لیسانس روانشناسی از دانشگاه شهید بهشتی دارد و با برنامه پربیننده «ویتامین ث» دیده شد.
خنجری می‌گوید: من از دوران کودکی دو هدف داشتم؛ یکی اینکه روانشناس شوم و دوم هم اجرا کنم و در تلویزیون درباره روانشناسی صحبت کنم. وقتی از فرانسه به ایران آمدم، در دانشگاه قبول و مترجم و گزارشگر زبان فرانسه شدم. راهی نبود که به شکل مستقیم اجرا کنم. یک روز تهیه‌کننده برنامه «به‌روز» یکی از گزارش‌ها را دید و پیشنهاد داد که در شبکه سه سیما تست بدهم. فکر نمی‌کردم پذیرفته شوم، ولی خدا را شکر پذیرفته شدم. اجرا در مسیر من قرار گرفت و خیلی دنبالش نرفتم.
وی رمز استمرارش را در سازمان، کار بدون حاشیه می‌داند و می‌گوید: سعی می‌کنم آهسته بروم و بیایم و کاری به کار کسی نداشته باشم. کارم را به درستی انجام دهم و خودم را وارد حاشیه‌های زرد نکنم. آدم کمالگرایی هستم و دوست دارم آن را درست انجام دهم. بنابراین سعی کرده‌ام تا جایی که در توان دارم، برای توفیق در حرفه‌ام تلاش کنم.
وی که عقیده دارد با برنامه «ویتامین ث» دیده شده، ادامه می‌دهد: البته با برنامه «به‌روز» وارد حوزه اجرا در معاونت سیما شدم و حدود پنج سال اجرای آن را برعهده داشتم که به دیده شدنم کمک کرد. اکنون خیلی‌ها مرا به عنوان مجری برنامه «به‌روز» می‌شناسند و می‌گویند من را برای اولین مرتبه در این برنامه دیده‌اند.
وی می‌گوید: یک مجری خوب ابتدا باید کارش را حرفه‌ای انجام دهد؛ یعنی بسیار مطالعه کند. قبل از هر اجرایی به خصوص در مناسبت‌ها اطلاعات لازم را داشته باشد چون مخاطب متوجه می‌شود که مجری نقش بازی می‌کند یا شخصیت واقعی خودش است. خنجری اضافه می‌کند: هیچ وقت بیکار ننشستم و همیشه سعی کردم در حوزه‌های مختلف تلاش کنم و به مجری بودن بسنده نکنم؛ اینکه منتظر بمانم تهیه‌کننده با من تماس بگیرد تا جلوی آنتن بروم. در کنار کارم درس خواندم و سعی کردم زبان فرانسه و قوانین اجرا را تقویت کنم.
این مجری جوان و موفق در پاسخ به این پرسش که تا چه زمانی به اجرا ادامه می‌دهید، می‌گوید: تا زمانی که حس کنم حرفی برای گفتن دارم و حضورم می‌تواند مفید باشد و مخاطب را جذب کند. خیلی دوست دارم در حوزه روانشناسی برنامه خاصی را تهیه یا حداقل اجرا کنم. خنجری در پاسخ به این پرسش که در حیطه اجرا الگویی در کارتان دارید، توضیح می‌دهد: مجری خوب خانم و آقا در رسانه زیاد داریم؛ مثلاً فرزاد حسنی، محمدرضا شهیدی‌فر یا مجریان کودک قدیمی خانم‌ها خامنه و هاشمی. به هر حال از هر مجری چیزی می‌آموزم و هر کدام یک نکته مثبت دارند و از آن‌ها الگوبرداری می‌کنم.
وی در پاسخ به این پرسش که اکنون کجای کار ایستاده‌اید، تصریح می‌کند: در حرفه اجرا ابتدای کار هستم؛ یعنی اگر راهی را برای خود تصور کنم، 30 درصد مسیر را رفته‌ام و 70 درصد مانده تا به آن جایگاهی که دوست دارم، برسم.
خنجری در پایان اضافه می‌کند: خیلی دوست دارم دختران یاد بگیرند و بدانند که باید اعتمادبهنفس داشته باشند و به اندازه کافی برای خودشان مسیر و هدف درست ترسیم کنند. آرزو نداشته باشند، بلکه سراغ هدفشان بروند.
کیمیا گیلانی
در اجرا، زیاد سوتی می‌دهم!
کیمیا گیلانی، مجری مطرحی که با برنامه‌هایی همچون «رنگین کمان» و «نما به نما» بین بینندگان جعبه جادویی دیده شده، دانش‌آموخته رشته مدیریت صنعتی گرایش تولید از دانشگاه شهید بهشتی است. او می‌گوید: خیلی به این حرفه علاقه داشتم، ولی راه ورودش را نمی‌دانستم. اگر یادتان باشد سال 84 - 85 در برنامه «نیمرخ» اعلام کردند که علاقه‌مندان به اجرا برای ما نامه بنویسند و آزمون بدهند. من هم بعد از دادن آزمون قبول شدم. بعد از آن با نوید محمودی آشنا شدم و یک برنامه ثابت برای اجرا گرفتم به اسم «نردبان» که از شبکه پنج سیما پخش می‌شد. حدود پنج سال مجری این برنامه بودم. در واقع کارحرفه‌ای من از سال 85 شروع شد.
وی که مدیریت صنعتی با گرایش تولید خوانده، درباره دلیل انتخاب این رشته دانشگاهی می‌گوید: آن موقع سطح تفکر این‌طور بود که اگر می‌خواستی سمت این حرفه بروی، بهتر بود در رشته تحصیلی دانشگاهی خوبی تحصیل می‌کردی و من خیلی اجرا را دوست داشتم اما به شدت علاقه‌مند به رشته مهندسی صنایع بودم. بعد از اینکه مدرک ارشدم را گرفتم، اجرا برایم جدی شد.
وی در پاسخ به این پرسش که باتوجه به علاقه‌اش به حوزه اجرا و بازی کدام یک را ادامه خواهد داد، می‌گوید: اگر در بازیگری پیشنهاد خوبی داشته باشم، این حرفه را انتخاب می‌کنم. با اینکه اجرا برایم راحت‌تر بوده، اما علاقه‌ام به بازیگری بیش‌تر است.
این مجری با بیان اینکه خیلی سال پیش چون با برنامه «رنگین کمان» وارد سازمان شدم، با این برنامه در ذهن‌ها بودم، ادامه می‌دهد: چند سال از حوزه کودک فاصله گرفتم تا برچسب آن از بین برود و سمت اجرا برای بزرگسالان بروم. بنابراین، سراغ کلاس‌های بازیگری رفتم تا کارم ارتقا یابد. وقتی دوباره برگشتم با مسابقه نما به نمای شبکه آی فیلم شناخته شدم؛ مسابقه‌ای پربیننده. در واقع همان جایی است که باید باشم تا این انرژی تخلیه شود و کنارش هر روز در شبکه جام جم آیتم صبحگاهی و ظهر آنتن شبکه دو را دارم.
وی در پاسخ به این پرسش که دنیای کودکی‌اش چگونه گذشته، می‌گوید: در زمان ما چون تعداد مجریان کودک معدود بود در ذهنمان مانده‌اند. در زمان من خانم نگار استخر و الهه رضایی، مجری برنامه‌های کودک بودند. خانم رضایی آن سال که مجری «نیمرخ» بود گفت نامه بنویسید و برای اجرا آزمون بدهید. او مسبب ورودم به این حرفه شد.
وی در پاسخ به این پرسش که علاوه بر بازیگری چه آرزوی دیگری دارد، می‌گوید: خیلی دوست دارم در اجرا یا بازی اثرگذار باشم. مجریانی را خارج از کشور می‌بینیم که الگو بودند و جریان‌سازی کردند و زندگی خیلی‌ها را با اجرا و بازی‌شان نجات دادند. دوست دارم چنین قدرتی داشته باشم و وقتی اسمم را می‌برند تشویق شوم و قدرت را به همه چیز ترجیح می‌دهم.
این مجری پرانرژی و توانا در پایان می‌گوید: امیدوارم دید تساوی بین خانم‌ها و آقایان را در جامعه پیاده کنیم. دختران ما برای گرفتن حقشان باید بجنگند و صحبت کنند تا به مقام‌های بالا برسند و قدرتمند باشند.
فائزه کشاورز
حرفه خبرنگاری با وجود سختی‌ها، شیرینی‌های خودش را دارد
فائزه کشاورز، همان مجری خوش‌اخلاقی که از دوران نوجوانی با اجرای اخبار «جوانه‌ها» بین بینندگان دیده شد، اکنون خبر ورزشی بانوان را می‌خواند. او از سال 79 وارد عرصه خبرنگاری شد و از سال 83 گویندگی برنامه را برعهده گرفت.
این مجری می‌گوید: ابتدا خبرنگار بخش خبری «جوانه‌ها» بودم. سال‌ها در عرصه رسانه فعالیت کردم و به عنوان خبرنگار در استودیو حاضر شدم و نظر کارشناسی دادم، بعد چون گوینده نیاز داشتیم، مسئولان از من خواستند آزمون اجرا بدهم. این کار را کردم، ولی نپذیرفتم اجرا کنم. یکی، دو سال بعد دوباره از من خواستند آزمون بدهم و در نهایت در اخبار «جوانه‌ها» اجرا را آغاز کردم.
وی ادامه می‌دهد: هر چقدر علاقه‌مندتر باشی، تلاشت را برای کسب اطلاعات جدید و به‌روز شدن بیش‌تر می‌کنی و همین خیلی به پیشرفت آدم کمک می‌کند.
وی در پاسخ به این پرسش که چقدر خود را به‌روز نگه می‌دارید، توضیح می‌دهد: مطالعاتم بیش‌تر در خصوص روزنامه‌نگاری است و سعی می‌کنم آخرین اطلاعات مربوط به شیوه‌های نگارش و دروازه‌بانی خبر را مطالعه کنم. در حوزه گویندگی ورزش مهم است که اعتمادبهنفس قوی‌تری داشته باشیم. مبحث بعد شیوه اجراست که سعی می‌کنم از کتاب‌های موجود استفاده کنم.
این گوینده تصریح می‌کند: معتقدم صرفاً با آموزش گویندگی و داشتن ظاهر مناسب و صدای خوب نمی‌توان گوینده خبر خوبی بود. فکر می‌کنم ویژگی‌های شخصیتی فرد هم در این قضیه مؤثر است؛ البته در کنار آموزش‌ها.
نباید یک دفعه شروع به کار اجرا کرد. باید ابتدا در تحریریه و کار خبر تجربه اندوخت و از فعالیت در این حرفه آگاه و سپس وارد عرصه گویندگی شد. چنین افرادی در دنیا گویندگان موفقی بوده‌اند. هنوز همکارانی داریم که آزمون می‌دهند و پذیرفته می‌شوند و برنامه اجرا می‌کنند.
کشاورز با بیان اینکه همچنان مرا با «جوانه‌ها» می‌شناسند، درباره دلایل دیده شدنش در بخش خبر توضیح می‌دهد: زمانی که در این بخش شروع به کار کردم، سن خیلی کمی داشتم و ناخودآگاه بچه‌ها وقتی سنشان کم است، شما بیش‌تر در یادشان می‌مانید.
وی درباره شرایط کار در زمان شیوع کرونا می‌گوید: اوایل خیلی سخت بود و زدن ماسک و استفاده از دستکش کلی دردسر داشت، ولی به مرور عادت و با رعایت بهداشت فردی تلاش کردیم رخوت و رکود خبری را از بین ببریم. تمام همکاران ما در حوزه سیاسی این کار را انجام دادند. این اتفاق در دنیا افتاد و ناخودآگاه خبرهای ورودی خیلی کم و همه آن محدود به کرونا شده بود. بزرگ‌ترها مشتاق شنیدن این اخبار بودند، ولی باید تمام تلاش خود را می‌کردیم تا در کنار آموزش‌های لازم، بچه‌ها را از این اتفاق نترسانیم. این کار در کنار سختی‌هایش تجربه خوب و جالبی بود. کار جدیدی را تجربه کردیم. کار در فضای مجازی بیش‌تر شد. اوایل، مصاحبه کردن خیلی سخت بود و کمکم بچه‌ها یاد گرفتند در فضای مجازی مصاحبه کنند و تصویر و گزارش‌شان را از همین طریق برای ما بفرستند و خیلی‌ها در مراکز خبری کشور کمکمان کردند.
اکنون به روزهای عادی برگشته‌ایم. بحران همیشه در خبر وجود دارد؛ یعنی برای ما این شرایط ناآشنا نبود و در دو سال گذشته با بحران‌های بی‌نظیری در بخش خبر دست‌وپنجه نرم کرده‌ایم.
کشاورز در پایان سخنانش درباره موفقیت یک دختر در جامعه می‌گوید: دخترهای عزیز ایران خودشان را باور کنند و مطمئن باشند در مسیری که انتخاب می‌کنند، موفق می‌شوند.