به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، در عصردومین روز هجدهمین اجلاس پیرغلامان و مداحان حسینی، دستههای عزاداری سنتی عجم، عرب، زنجیرزنان و شاهحسین گویان با حضور هماهنگ در محوطه دانشگاه هنر تبریز بخشهایی از نحوه عزاداری این استان را که در فهرست میراث ناملموس آثار ملی به ثبت رسیده است و سابقهی آنها به دوران صفویه باز میگردد، به نمایش گذاشتند.
در این مراسم ابتدا عزاداران عرب با دو دست هماهنگ و با سرعت ضرب آهنگی تند سینه زنی کردند. لباس دسته عزاداران عرب از پایین تنه شبیه دامن عربی است که "اتک" خوانده میشود و بالاتنه ای مشابه پیراهن دارد که قسمتی مربع شکل از سینه آن باز شده و سینه عریان میماند که محل سینه زدن است.
در ادامه عزاداران عجم وارد محوطه دانشگاه شدند و سینه زنان شانه به شانه یکدیگر حرکت کرده و با دست چپ کت را گرفته و با دست راست با ضرب آهنگی آرام در طی سه حرکت با صدای همآهنگ "هی هی" به سینه کوبیدند. لباس دسته عجم عموماً کت و شلوار و پیراهن مشکی است.
عزاداران زنجیرزن سومین گروه از عزادارن تبریز بودند که با نظم و پیوستگی مورد استقبال پیرغلامان و مداحان خسینی از نقاط مختلف کشور قرار گرفتند. آنها نیز به فاصله چند متری یکدیگر حرکت کرده و با ضرب آهنگی خاص با سه ضربه پی در پی و هماهنگ به شانه میکوبیدند. لباس دستهجات زنجیرزنان نیز متشکل ازپیراهن گاه (پیراهن عربی) و شلوار مشکی (گاه دامن عربی) بود.
دسته شاهحسین گویان آخرین دسته عزاداری بودند که با کوبیدن بر طبل و گرداندن پرچم در میان حسین گویان شوری به محفل عزاداران حسینی بخشیدند. این عزاداران با در دست داشتن چوبهای بلند و شاخسی (شاهحسین) واخسی (وای حسین) گویان تا غروب آفتاب به اجرای برنامه پرداختند و پیرغلامان استانهای مختلف ایران را با نوای عزاداریشان همراه کردند.