به گزارش روابط عومی رسانه ملی، این مناسبت، علتی شد تا سراغ مدیران و برنامه‌سازان شبکه «امید» برویم که شبکه تخصصی سیما در حوزه نوجوانان است؛ شبکه‌ای که پنج سال از تاسیس آن می‌گذرد و تلاش می‌کند برای شناخت ذائقه متنوع مخاطبان خود به روز باشد.
نوجوان‌ها از فضا آمده‌اند؟
این سوالی است که شاید با برخوردن به بچه‌های خودتان یا دیگران، به ذهن‌تان خطور می‌کند. شکاف بین نسلی این روزها از هر نظر به شدت زیاد شده و عوامل مختلفی هم دارد. یکی از دلایلی که این شکاف را عمیق‌تر کرده، قطعا فناوری‌های نوین است. اما آیا واقعا نوجوان‌ها فضایی شده‌اند؟ این سوال مشترکی است که از مدیر تامین برنامه شبکه امید و برنامه‌سازان این شبکه پرسیده‌ایم.
علیرضا کجوری، مدیر تأمین برنامه شبکه امید می‌گوید: نوجوانی، دوره‌ای است که به شدت میل به هویت‌طلبی و استقلال در اشخاص بروز و ظهور پیدا می‌کند. بسیاری از تغییرات مهم در زندگی هر فرد در نوجوانی اتفاق می‌افتد. نوجوانان به شدت نیاز به توجه و افزایش اعتماد به نفس دارند.
از نگاه او، «نوجوان در این دوران به شدت درگیر دوگانگی و رؤیاپردازی می‌شود؛ بنابراین می‌بایست در دوره نوجوانی به همه اصول تربیتی دقت شود. این اصول تربیتی باید بر اساس ایجاد گرایش، افزایش بینش و معرفی الگوی رفتاری باشد که بتواند نوجوان و رابطه او را تعریف کند. رسانه هم باید بر این اساس برنامه‌ای با این ابعاد تربیتی عرضه کند.»
علی اکبر ذاکری، تهیه کننده «قاب امید» تعریف دیگری از این دوره زندگی دارد. او می‌گوید: نوجوانی، دورانی است که با گذر از فضای رنگارنگ کودکی، به فضایی نزدیک می‌شویم؛ فرد واقعیت‌ها و موضوعات اطرافش را جدی‌تر می‌بیند و با ذهن خلاق و کنجکاوی که دارد، تلاش دارد آنچه را هنوز تجربه نکرده است، ببیند و بشناسد.
سید مهدی مرتضوی، تهیه کننده «حرفهای پرتغالی» هم نوجوانان را این طور شناخته است: جوانی دوره گذار و تفاوت‌ها؛ دوره غرور و منیت‌هاست؛ پر از هیجان و انرژی است؛ میل به کمال‌گرایی، در دوره نوجوانی شکل می‌گیرد.
برنامه شبکه امید برای مخاطبان پرشور
حالا که کمی‌با فضای ذهنی دست‌اندرکاران شبکه امید آشناتر شدیم، بهتر است ببینیم چه برنامه‌هایی برای جذب مخاطبانی دارند که سرشان پرشور و انرژی‌شان فوق‌العاده است. خواهی نخواهی این طیف از مخاطبان نیازهای متفاوتی نسبت به دیگر گروه‌های سنی دارند و توقع از یک شبکه اختصاصی برای میخکوب کردن آن‌ها پای برنامه‌های تلویزیونی بالاتر از دیگر شبکه‌هاست.
کجوری، مدیر تأمین برنامه شبکه امید با تقسیم‌بندی نوجوانان به لحاظ رده سنی می‌گوید: 12 تا 14 سالگی، دوره اولیه نوجوانی، 14 تا 16 سالگی، اواسط نوجوانی و 16 تا 19 سالگی اواخر این دوره از زندگی انسان‌هاست. برنامه‌سازی ما در شبکه امید برای 13 تا 15 ساله‌ها و در همین حال معطوف به 16 تا 18 ساله‌هاست. این طیف دانش‌آموزان نوجوان متوسطه اول و دوم هستند.
او که پیش از این سابقه مسئولیت در بخش‌های پخش، طرح و برنامه شبکه امید را بر عهده داشته، معتقد است این شبکه توانسته تا حدودی ذائقه این قشر از جامعه را شناسایی کند. کجوری می‌گوید این کار در قالب برگزاری نشست‌های حضوری، مجازی و سنجش بازخورد برنامه‌ها صورت گرفته است.
به گفته مدیر تأمین برنامه شبکه امید «نظرسنجی‌های فصلی و دوره‌ای مرکز تحقیقات سازمان» و «ارتباط مستقیم نوجوانان با شبکه امید» و «دریافت نظرات آن‌ها درباره برنامه‌ها» مهم‌ترین ابزار برای ذائقه‌شناسی مخاطبان این شبکه بوده است؛ اما در همین حال، ارتباط با نهادهای مختلف در سطح کشور مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، اتحادیه‌های انجمن‌های اسلامی دانش آموزان، جشنواره‌های مختلف فرهنگی-هنری وزارت آموزش و پرورش، از دیگر مجاری بوده است که این شبکه تلاش کرده از آن طریق با نوجوانان گفت‌وگو داشته باشد و نیاز و خواسته‌های آن‌ها را در عرصه‌های مختلف بسنجد.
رفیق شفیق
رسانه‌ای که دغدغه نداشته باشد، کارش فقط اتلاف وقت و سرگرم نگه داشتن مخاطبان خواهد بود؛ این همان رسانه‌ای است که سازمان صداوسیما نمی‌تواند باشد. یکی از ماموریت‌های بارز این ابررسانه که فراگیرترین رسانه کشور هم هست، «ترویج سبک زندگی ایرانی- اسلامی» است. فرهنگ‌سازی یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد و چه طیفی بهتر از نوجوانان به عنوان مخاطب رسانه ملی که بتوان روی آن‌ها در این حوزه‌ها سرمایه‌گذاری فرهنگی کرد؟
حسین لطفی نیک، تهیه کننده «از بیست» می‌گوید: دوره نوجوانی دوره فوق‌العاده‌ای از نظر عاطفی، عقلی، فکری و جسمی‌برای نوجوان‌ها است. دوره نوجوانی دوران بحران، پرتنش و پرچالشی نیست که برخی گفته‌اند. نباید جامعه و خانواده به این دوره چنین نگاهی داشته باشند؛ بلکه باید به ظرفیت‌های نوجوانان توجه و ظرفیت‌ها را درست مدیریت کنند.
در مقابل، ذاکری، تهیه کننده «قاب امید» شبکه امید از سختی کار در این حوزه می‌گوید و معتقد است: باید فضایی را برای نوجوان ایجاد کنیم که به برنامه‌ها اعتماد کند. مخاطب نوجوان به شدت مخاطب سخت‌پسندی است و از جهت احساسی، می‌بایست با برنامه ارتباط بگیرد. در زندگی روزمره اگر به نوجوان شخصیت ندهید و با او مهربان نباشید با شما ارتباط برقرار نمی‌کند!
ذاکری ادامه داد: اگر از من با 25 سال سابقه برنامه‌سازی در صداوسیما سوال کنید، در بین شبکه‌های تلویزیونی، شبکه‌ها را از نظر اهمیت چگونه رده‌بندی می‌کنم؟ می‌گویم اول از همه باید شبکه‌های کودک، نوجوان و جوان باشند؛ چون تمام آینده کشور ما با کودک، نوجوان و جوان شکل می‌گیرد.
وی افزود: ما اگر می‌خواهیم ایران قوی داشته و آینده خوبی برای خودمان متصور باشیم، حتماً باید سرمایه‌گذاری ویژه روی این مخاطب در دستورکار سازمان قرار گیرد. اصلا نمی‌توانیم از زیر بار این مسؤلیت بزرگ و مهم شانه خالی کنیم.
این تهیه‌کننده گفت: من امید دارم در دوره مدیریت جدید، دگرگونی اساسی در این شبکه‌ها ایجاد شود و کسی بیاید دلسوزانه و مقتدرانه این شبکه‌ها را راهبری و هدایت کند و مطالبه جدی برای مخاطب نوجوان کشورمان داشته باشد.
تجربه‌های کرونایی
همکاران شبکه امید هم مثل همگی ما در این ایام تجربیات کرونایی را از سر گذرانده‌اند. وقتی با مخاطبی مواجه شده‌اند که باید در خانه محبوس بماند تا این شر خانمان‌سوز گریبانش را نگیرد، دستورکارهای ویژه‌ای برای خود تعریف کرده‌اند.
کجوری، مدیر تأمین برنامه شبکه امید با بیان اینکه در شرایط کرونا توجه ویژه‌ای به آموزش‌های غیرمستقیم و مهارت‌های مختلف زندگی برای نوجوانان داشتیم، می‌گوید: نوجوانان در این ایام، بیشتر اوقات خود را در منزل سپری کردند. برای همین، این نوع برنامه‌ها برای آنان اهمیت دو چندان پیدا می‌کرد. در این ایام تأمین برنامه‌های مفرح و در عین حال آموزنده اهمیت پیدا کرد و ما روی آن تمرکز داشتیم. پیوست فضای مجازی برنامه‌های تولیدی هم جدی گرفته و تعامل با بینندگان و نوجوانان دو چندان شد.
وی خاطرنشان کرد: با هم‌افزایی و هم‌اندیشی یکدیگر توانستیم برنامه‌هایی ارائه دهیم که تا حدودی بتواند مطابق با نیازهای نوجوانانمان در عرصه‌ها و موضوعات مختلف باشد.
ذاکری، تهیه کننده «قاب امید» هم گفت: در ایام کرونا به دلیل اینکه بیشتر نوجوانان در منزل بودند، نقش رسانه پررنگ‌تر بود. با توجه به این وضعیت به موضوعات آموزشی برای این گروه سنی توجه ویژه‌ای داشتیم و تلاش می‌کردیم شرایطی را فراهم کنیم که نوجوانان خود را در این برنامه‌ها ببینند و به نوعی برنامه را از خود بدانند.
مرتضوی، تهیه کننده «حرفهای پرتغالی» هم از تجربه خود در زمان شیوع ویروس کرونا می‌گوید. او گفت: مشکل ما حضور پیدا نکردن نوجوان‌ها در برنامه بود. تلاش کردیم جای خالی نوجوان‌ها را با گرافیک جذاب پر کنیم. خدا را شکر که در حال حاضر شرایط بهتر و حضور نوجوان‌ها بیشتر شده است.
شبکه‌ای با رنگ و لعاب جهانی
شبکه‌ای که پخش مداوم دارد، در مقام تمثیل، همچون اژدهای سیری‌ناپذیری است که دائم باید برای آن محتوا تولید شود، محتوایی که در چارچوب اهداف، وظایف و ماموریت‌های آن شبکه باشد. شبکه امید هم از این قاعده مستثنا نیست.
کجوری، مدیر تأمین برنامه شبکه امید می‌گوید: یکی از تولیداتی که توانستیم به آنتن برگردانیم، مسابقه تلفنی «راز جزیره» بود. این مسابقه مملو از سؤالات کاربردی درسی و حتی اطلاعات عمومی‌با بازی‌های مفرح هست که به شدت مورد استقبال نوجوانان در اقصی نقاط کشور حتی مناطق کم برخوردار قرار گرفته است.
وی اظهار داشت: چون نوجوانی، دنیایی است پرهیجان و برنامه‌های با ریتم تند بیشتر مورد پسند قرار می‌گیرد، ظرف دو سال گذشته در حوزه برنامه‌های تأمینی، پخش مسابقات جذاب برای سه روز پایانی هفته را به جدول پخش اضافه کردیم.
کجوری گفت: در انتخاب آثار نمایشی برای نوجوانان، ملاحظات رسانه و سیر تربیتی نوجوان، به دقت در شبکه امید رعایت می‌شود، به طوری که این برنامه‌ها ضمن برآورده ساختن نیازهای این قشر، دارای شور و هیجان کافی هم باشند. در همین حال، در این برنامه‌ها به موضوعات آموزنده و اخلاقی در زندگی اجتماعی نوجوانان هم توجه می‌شود.
مدیر تأمین برنامه شبکه امید ادامه داد: ما آثار تولید شده در کشورهای مختلف و فرهنگ‌های گوناگون را با این ملاک‌ها انتخاب می‌کنیم؛ چرا که می‌خواهیم رنگین کمانی از آثار نوجوانان اقصی نقاط دنیا را به مخاطبان ارایه دهیم.
وی تصریح کرد: علاوه بر این، سعی می‌کنیم شاخص‌ترین و با کیفیت‌ترین برنامه‌های ترکیبی تولید شده در حوزه‌های نوجوانان در شبکه‌های دو، سه و آموزش سیما و حتی شبکه‌های استانی را تأمین و به جدول پخش شبکه امید اضافه کنیم.
مدیر تأمین برنامه شبکه امید با تأکید بر اینکه در جدول پخش این شبکه تلاش شده همه گونه‌های نمایشی مانند مجموعه‌های تلویزیونی رئال خارجی و ایرانی و سریال‌های انیمیشن ایرانی و خارجی تولید و تأمین شود، افزود: در دو تابستان سال‌های 1399 و 1400 جشنواره‌های تابستانی «فیلمستون» و «رسانش» را برگزار کردیم که در آن نوجوانان فیلم‌ها را تحلیل می‌کردند.
وی ادامه داد: در شش ماهه دوم سال که نوجوانان مشغول تحصیل هستند، تنها در سه روز پایانی هفته فیلم‌های سینمایی را پخش می‌کنیم. فیلم‌ها رأس ساعت 18:00 روی آنتن می‌رود و بسیاری از بینندگان این ساعت پخش را می‌شناسند و پیگیر برنامه‌ها هستند.
کجوری همچنین تصریح کرد: مستندهای گوناگون ایرانی و خارجی در موضوعات فرهنگی، اجتماعی و ورزشی نیز به تناسب مناسبت‌های تقویمی، ملی و مذهبی و رویدادهای مهم کشور تأمین و از شبکه امید پخش شده است.
توجه خاص‌تر به بچه‌های شهرستانی
ذاکری، تهیه کننده «قاب امید» اما نگاه منتقدانه‌ای به عملکرد شبکه امید به طور خاص و برنامه‌سازی برای نوجوانان به طور عام دارد. وی می‌گوید: از سال 1371 در حوزه کودک و نوجوان فعالیت می‌کنم و برنامه‌هایی موفق در این حوزه داشته‌ام. به‌طور ملموس مشکلات و دغدغه‌های این گروه سنی را درک کردهام. فراز و نشیب‌هایی که در این دوره برای اشخاص رخ می‌دهد، هم از لحاظ اخلاقی، احساسی و هر چیزی که به این گروه سنی باز می‌گردد، در برنامه‌های مختلف تجربه کردهام. وی با بیان اینکه در برنامه «قاب امید» به‌طور جدی تری به این موضوعات پرداخته است، گفت: سعی کردیم برنامه «قاب امید» زنده و با مشارکت نوجوان‌ها باشد، زیرا برنامه‌هایی در حوزه نوجوان موفق‌تر است که به روز، به ثانیه و زنده باشد؛ نه تولیدی.
ذاکری معتقد است: برنامه‌های تولیدی، جذابیت چندانی برای نوجوان ندارد. در دوران کرونا با «قاب امید» هیجانی برای رقابت و حضور در برنامه ایجاد شد. به خصوص در این یکی دو ماه اخیر که ما به‌طور جدی‌تر در «قاب امید» با نوجوانان موفق و فعال در عرصه‌های مختلف به گفت‌وگو نشستیم.
وی با تأکید بر اینکه یکی از بخش‌های مهم «قاب امید» کسب مهارت و حرفهای در زندگی نوجوانان است، افزود: در این بخش با حضور نوجوانانی که در این عرصه موفق بوده‌اند، صحبت می‌کنیم. جوانانی موفق که به «قاب امید» می‌آیند، از فعالیت و کوشش‌شان و از فراز و نشیبی که داشتند، تعریف می‌کنند و این، خود عامل علاقه و انگیزه برای نوجوان‌هایی می‌شود که در این بخش‌ها فعالیت دارند.
وی ادامه داد: «قاب امید» بیش‌ترین مخاطبش از نظر محتوا و ساختار، بچه‌های شهرستانی هستند. در طول هفته که ما 10 میهمان داریم شاید حدود هفت نفر آن‌ها از استان‌های مختلف کشورمان می‌آیند. جالب است که بدانید ما از دورافتاده‌ترین نقاط ایران هم میهمان داشته‌ایم. در این برنامه توجه خاص‌تری به بچه‌های شهرستانی داریم.
تهیه کننده «قاب امید» گفت: انتقادی که می‌شود به شبکه امید و هم شبکه کودک وارد دانست، این است که باید از برنامه‌سازهای حرفه‌ای‌تری بهره ببرند.
وی به دغدغه‌اش به عنوان برنامه ساز حوزه نوجوان پرداخت و گفت: باید بگویم تقریباً 70 درصد نوجوان‌های نخبه ما به خاطر مسؤلیت‌ناپذیری برخی مدیران کشور، جذب سایر کشورها می‌شوند. شاهد بوده‌ام که این نوجوان‌ها دعوت‌نامه‌هایی دریافت می‌کنند و خانواده‌هایشان هم رغبت دارند برای آینده فرزندانشان چمدان‌ها را ببندند و به کشورهای دیگر مهاجرت کنند. ما نباید این نخبگان را از دست بدهیم. دیدن این شرایط از نزدیک، برای ما برنامه‌سازان دردناک است!
وی تأکید کرد: خوب بود که صداوسیما به عنوان متولی علم و فرهنگ کشور به این نکته توجه می‌کرد، راهکاری می‌یافت و مدیران مسئول را زیر فشار قرار می‌داد تا به این نکته بی‌توجه نباشند. حیف است که ما این نخبه‌ها را از دست بدهیم. وقتی از 10 میهمان هفتگی برنامه ما، هفت نفر می‌گویند می‌خواهند مهاجرت کنند، این نشان‌دهنده آن است که باید توجه جدی به شرایط داشت!
باید با نوجوان برنامه تولید کرد
سید حمید امامی، تهیه کننده «پرانتز باز» هم می‌گوید از سال 1394 به این سو، برای تولید 9 برنامه در شبکه‌های مختلف، از حدود 7000 نوجوان آزمون گرفته و با بیش از 400 نفر از آن‌ها همکاری کرده است. او می‌گوید لحظه به لحظه با دهه هشتادی‌ها زندگی کرده است.
امامی در پاسخ به اینکه چه میزان در برنامه‌سازی روی کسب مهارت زندگی فردی و حرفهای نوجوانان کار کرده است؟ گفت: برنامه «بومرنگ» که برای شبکه دو سیما تولید کردیم، درباره کسب تجربه نوجوان‌ها بود. در این برنامه، نوجوانان با سفر به نقاط مختلف کشورمان حرفه‌های مختلف را تجربه و آینده پیش روی خود را لمس می‌کردند.
تهیه کننده «پرانتز باز» درباره اینکه اتاق فکر شبکه امید چقدر در برنامه‌سازی روی موضوعات خارج از پایتخت تمرکز کرده است و برای نمونه به نوجوانانی که عشایرند، کشاورزند و ... اندیشیده است؟ افزود: تلاش سازمان در سال‌های اخیر چرخاندن دوربین برنامه‌سازان به سمت دیدن مخاطب خارج از پایتخت بوده است.
امامی در پاسخ به اینکه برنامه‌سازان نوجوان شبکه امید در برنامه‌سازی برای نوجوانان باید به چه نکاتی دقت کنند؟ گفت: آن‌ها باید با نوجوان برنامه تولید کنند، نه برای نوجوان؛ نگاه آمرانه به دهه هشتادی‌ها جواب نمی‌دهد، آن‌ها باید در اتاق فکر برنامه‌ها از خود نوجوان‌ها بهره ببرند.
وی در پاسخ به اینکه شما چقدر در اتاق فکرتان از نوجوانان استفاده می‌کنید؟ گفت: بسیار زیاد! میانگین سنی تیم تولید ما زیر ۲۲ سال است و در تیم تولید از بازیگر و مجری تا نویسنده و تدوینگر، ۱۱ نوجوان کمتر از ۱۷ سال داریم.
یارگیری از نوجوانان
مرتضوی، تهیه کننده «حرفهای پرتغالی» هم با بیان اینکه این برنامه هم طبق ملاک‌های شبکه‌های امید تولید شده است، گفت: بخش کار و تلاش «حرفهای پرتغالی» در راستای کار و تلاش نوجوانان روستا به همراه خانواده‌هایشان اختصاص داشت. شالیکاری، برداشت برنج و گندم از اهم بخش‌های پخش شده کار و تلاش «حرفهای پرتغالی» در تابستان سال 1400 بود.
تهیه کننده «حرفهای پرتغالی» درخصوص ملاک‌های برنامه‌سازی در شبکه امید گفت: علاوه بر ملاک‌های صداوسیما، گروه تولید شبکه امید و خلاقیت‌هایی که تهیه‌کننده به کار می‌گیرد، گروه تولید با نگاه باز به مسائل نگاه می‌کند و دست تهیه‌کننده وکارگردان را در اجرای ایده‌هایشان باز می‌گذارد.
وی خاطرنشان کرد: در اتاق فکر «حرفهای پرتغالی» علاوه بر مشاوری که شبکه امید برای برنامه در نظر گرفته است، ما از شش نوجوان که تازه به سن نوجوانی پا گذاشته‌اند، استفاده می‌کنیم. آن‌ها برای اجراهای آینده آموزش می‌بینند و چون خودشان اوایل نوجوانی هستند، مسائل و مشکلاتشان را بهتر می‌توانند برای ما بازگو کنند و در ساخت بهتر برنامه یاری‌رسان باشند.
توجه ویژه به فضای مجازی در روزگار کرونا
مرجعی برای پاسخ به سوالات نوجوانان
لطفی نیک، تهیه کننده «از بیست» به نکته دیگری که مختص دوره نوجوانی است، اشاره می‌کند. وی می‌گوید: نوجوانان از نظر عقلی و جسمی دچار یکسری سؤالات و ابهامات هستند.
این تهیه‌کننده معتقد است: با همه این‌ها، اما آن‌ها پذیرش زیادی دارند و می‌بایست با ارائه محتواهای خوب، به هدف‌گذاری‌هایشان برای آینده و شناختشان از پیرامون و اتفاقات، کمک کرد. نوجوان در این سن پر از سوال است و باید برایشان راهکارهای مناسب ارائه بدهیم تا راه خود را بیابد! باید از این انگاره دور شویم که نوجوان در این سن تنش دارد و حالش بد است. اگر ما به عنوان رسانه و خانواده به عنوان رکن اصلی جامعه، در کنار یکدیگر، اطلاعات و مسیرهای درست را ارائه بدهیم، راه روشنی برای آینده نوجوانان گشوده می‌شود.
تجربه «از بیست»؛ مسابقه‌ای مجازی که تلویزیونی شد
وی سپس از تجربه تولید در دوران کرونا گفت: نوروز امسال برنامه «از بیست» را کار کردیم. این برنامه از یک مسابقه مجازی شروع شد و متولی و آغازگر آن دفتر حفظ و نشر مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) در خراسان رضوی بود.
لطفی نیک تأکید کرد: دغدغه‌ای که شخصاً داشتم این بود که این برنامه در دو ماه ابتدایی، تلویزیونی نبود و در فضای مجازی مسابقه برگزار می‌شد. بیش از 150 هزار نوجوان در کل کشور با ما همراه شدند. بازخوردها خوب بود و در نهایت توانستیم این مسابقه دو ماهه مجازی را در هشت مرحله و 14 قسمت به همت شبکه امید تولید کنیم که اتفاق خوبی بود.
وی خاطرنشان کرد: یکی از دغدغه‌های ما از ابتدای ساخت برنامه‌ای برای نوجوان با عنوان «حرکت» در شبکه امید این بود که سه فصلش را برای خراسان رضوی تولید کردیم و فصل چهارم را خراسان رضوی مشترکاً با شبکه امید تولید کرد.
لطفی نیک ادامه داد: ما چهار فصل برنامه نوجوان ساختیم. این چهار فصل برنامه شامل تولید 104 قسمت قسمت بود که در آن، روی موفقیت، امید، انگیزه و آینده‌نگری و بحث‌های مهارتی کار شده بود. سراغ نوجوان‌هایی رفتیم که کارهای ویژه‌تری انجام داده بودند.
وی خاطرنشان کرد: بخش عمده‌ای از مخاطب نوجوان ما در برنامه شرکت داشتند و برای آینده‌شان هدف‌گذاری و آینده‌نگری حرفهای می‌کردند.
تهیه کننده«از بیست» درباره یکی دیگر از تولیداتش برای شبکه امید توضیح داد و افزود: سال 1399 اولین مسابقه تلویزیونی «سرود و نقالی» را ویژه نوجوان‌ها در کشور ساختیم؛ در حالی که تا به حال به این شکل برای مخاطب نوجوان برنامه نداشتیم.
وی ادامه داد: در فصل اول مسابقه تلویزیونی «سرود و نقالی» روی زندگی حرفهای بچه‌هایی متمرکز شدیم که برای آینده‌شان تلاش می‌کنند. خواستیم به دیده‌شدنشان کمک کنیم و استقبال خوبی هم از این برنامه شد. در حال حاضر هم، در مرحله پیش تولید فصل دوم آن هستیم.
این تهیه کننده خاطرنشان کرد: برای تیم سازنده ما و شبکه امید که این کار را شروع کردند، حس خوبی ایجاد شد و بازخوردهای خوبی گرفتیم. بچه‌هایی هستند که می‌گویند با شرکت در این مسابقه سعی کردند خودشان را قوی و کارهای جدید آماده کنند تا بتوانند در فصل دوم پیشرفت داشته باشند.
نمونه‌ای از خروج از پایتخت
لطفی نیک تأکید کرد: ما یکی از نمونه‌هایی هستیم که نشان می‌دهد شبکه امید برایش مهم است که استان‌های دیگر، فرهنگ‌های دیگر و شهرستان‌های مختلف ایران، در حوزه برنامه‌سازی کار قوی تولید کنند و صرفاً کارها پایتختی نباشد یا داخل تهران تولید نشود. این سیاست می‌خواهد برنامه‌ای نسازد که تنها مخاطب تهرانی برایش جذاب باشد. برای نمونه، کار ما طوری بود که تمام تیم تولید ما در خراسان رضوی کارش را انجام داده است.
لطفی در پاسخ به اینکه برنامه‌ساز‌ها برای ساخت برنامه برای نوجوانان می‌بایست به چه نکاتی توجه کنند؟ گفت: کار باید برای مخاطب نوجوان تولید شود. شاید مدیران، اتاق فکر‌ها، نویسندگان ومحتوا پرداز‌ها از نگاه خودشان چیزی را بپسندند؛ اما به نظر من، کار نوجوان را باید نوجوان بپسندد، نه من، پدر، مادر و مسئول رسانه‌ای! همیشه گفته‌ام کاری بسازید که نوجوان‌ها دوست داشته باشند.
هنوز جدی نیستیم
وی با تأکید بر اینکه تولید کار برای مخاطب نوجوان هنوز جدی نشده است، گفت: مدیران ما در شبکه امید فضای بازی ندارند و نمی‌توانند کارهای بزرگی تولید کنند. دائم ما به یک سلسله کارهای استودیویی و ترکیبی معطوف می‌شویم و محصولی متوسط رو به پایین تولید می‌کنیم.
این تهیه‌کننده می‌پرسد: چرا آن‌قدری که برای حوزه جوان در شبکه‌های مختلف سیما هزینه می‌شود، برای تولید و حمایت از همکاران ما که برای نوجوان کار می‌سازند، نمی‌شود؟
تجربه کار با نوجوانان
وی در همین حال درباره کارش با نوجوانان خاطرنشان کرد: ما علاوه بر اتاق فکر در بخش‌های دیگر هم از نوجوانان استفاده می‌کنیم. بیشتر اوقات در ترکیب تدوینگرهایم یک نوجوان بوده است یا در ترکیب تصویربرداران برنامه‌هایم نوجوانی که علاقه به تصویربرداری داشته، حضور یافته است.
وی ادامه داد: دو برنامه تولید کردیم که یکی از دستیارانم در حوزه تهیه و تولید، یک نوجوان 16 ساله بود که تا اوایل 18 سالگی‌اش کنار ما بود. در همه حوزه‌های تولیدی، هنری، تدوین و تصویر سعی کردیم از نگاه نوجوانان استفاده کنیم.
وی تصریح کرد: همیشه در ترکیب ۳۰ نفره تولیدی من، حداقل پنج نفر نوجوان حضور داشته‌اند. در بحث محتوا و اتاق فکر هم که کار در مرحله پخته‌شدن است، از جمع نوجوانان محروم نیستیم و در همین حال از کارشناس‌های معتبری که در حوزه نوجوان‌ها کار می‌کنند، بهره می‌بریم.
لطفی نیک افزود: در جلسات مختلف، پیشنهادهای نوجوانان را می‌گیریم و علاوه بر اینکه در زمان نوشتن طرح، یک اتاق فکر نوجوان داریم، به مخاطب نوجوان اجازه پیشنهاد دادن را نیز داده‌ایم.