به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، در عصر آخرین یکشنبه پاییز و به همراه حسین قرایی، مدیر کل روابط عمومی رسانه ملی و جمعی از هنرمندان و فعالان رسانه ای در طبقه چهارم حوزه هنری مهمان محسن کاظمی، پژوهشگر و نویسنده کتابهای تاریخ شفاهی انقلاب و جنگ بودیم. قرایی در ابتدای این دیدار ضمن تقدیر از مشی آزادمنشانه کاظمی، آشنایی مردم با افرادی مثل عزت شاهی، احمد احمد و مرضیه حدیده چی (دباغ) را ناشی از کتاب خاطراتی دانست که محسن کاظمی نوشته است. اساساً شروع کار نوشتن خاطرات شفاهی تدوینی را ناشی از الگوگیری دیگر نویسندگان از کتاب های خاطرات این نویسنده و پژوهشگر تاریخ شفاهی انقلاب دانست. کاظمی در بحبوحه انقلاب، نوجوانی ده یازده ساله و کنجکاو بود که مفهوم انقلاب و انگیزه انقلابیون را نتوانسته بود درک کند و بنابراین بعدها که بزرگتر می‌شود تصمیم می‌گیرد برای رسیدن به پاسخ پرسش هایش درباره انقلابی که برایش تبدیل به مسئله شده بود سراغ کتاب های مرتبط با موضوع انقلاب برود. مطالب محدود و پراکنده کتاب ها اما پاسخ سوالهای بیشمار او نیستند. وقوع زودهنگام جنگ به مورخان فرصت این را نداده بود که بتوانند روی موضوع انقلاب یک کار هستی شناسانه انجام دهند. خودش تصمیم می‌گیرد آستین بالا بزند و در این مسیر هدایت می‌شود به سمت کسانی که این انقلاب را پدید آورده بودند و می رود سراغ مبارزین اصلی انقلاب. کاظمی‌پاسخ های گرفته شده از این جلسات را بارها به تعبیر خودش برتابانیده تا بالاخره توانست به متون متقن درباره انقلاب اسلامی‌برسد. در مرور مجدد این متون و برای در اختیار گذاشتن این پاسخ ها به نسل های پرسشگر آتی، تصمیم به مکتوب کردن این متون می‌گیرد و همین متون می‌شوند پایه ای برای تاریخ نگاری انقلاب. محسن کاظمی‌ برای ثبت خاطرات، راویان را به مکان‌های واقعی اتفاقات در محله خراسان و میدان عین الدوله و مولوی و ... می‌برده و به چشم می دیده که احمد احمد از زمان حاضر به دهه چهل و پنجاه منتقل می‌شده است. به نحوی که حتی صدای نفس نفس زدن‌هایش را هنگام نقل وقایع رنج آور و فرارش از دست ساواک می‌شنیده است. کاظمی در پاسخ سؤالی مبنی بر اعمال سانسور احتمالی بعضی وقایع چالشی در کتاب هایش، آن را رد کرد و می‌گوید اساساً سانسور پذیر نیست مگر اینکه شخصاً به اعتبار روایتی نرسیده باشم. ناصر فیض، شاعر طنزپرداز که خود از اهالی حوزه هنری است به جهت تقدیر از سال ها تلاش و اهتمام محسن کاظمی، قرایی را همراهی می‌کرد و چند بیت شعر طنز در جلسه خواند. حسین جودوی پژوهشگر تاریخ در ادامه بحث به اساتید تاریخی در دانشگاه اشاره کرد که تا قبل از انتشار کتاب عزت شاهی به کلی تاریخ شفاهی را به عنوان سند تاریخی قبول نداشتند ولی این کتاب را به عنوان منبعی معتبر برای اسناد انقلاب به دانشجویان معرفی می‌کردند. در ادامه بحث به کتاب جنجالی «نقاشی قهوه خانه ای» کشیده شد و کاظمی‌گفت: جدی بودن کار به حدی بود که حتی آقای دارابی معترض بود که شما دارید از من بازجویی می‌کنید و انتقادش البته درست بود ولی به دلیل نوع کار و تبعات بعدی آن یک جاهایی نیاز به این مدل گفتگو می‌شد. برای نوشتن این کتاب یازده سال وقت صرف شد و تقریباً تمام شبکه‌های معاند به آن حمله کردند. ایرج مصداقی در برنامه اش از من به عنوان ماشین بزرگ جعل جمهوری اسلامی یاد کرده است و البته جز این هم از دشمنان انتظاری نیست. در ایران حتی متوجه نشدند چه اتفاقی رخ داد و صاحب چه ثروتی برای رفع اتهام از جمهوری اسلامی‌شدیم. در پایان دیدار کاریکاتور محسن کاظمی‌ که به قلم مازیار بیژنی ترسیم شده بود توسط خود این هنرمند به وی اهدا شد. در لوح یادبود قرایی که به پاس تلاش های محسن کاظمی‌به او تقدیم شد این چنین آمده: «روایت بی غل و غش تاریخ به خصوص دوره معاصر، ضرورتی است که امکان هرگونه تحریف را از مغرضان سلب می‌کند. «شما انقلاب را روایت نکنید، دشمن روایت می‌کند» اشارت سنجیده رهبر فرزانه انقلاب اسلامی است که ارزشمندی مساعی شما را یادآور می‌شود. خرسندم که امروز ستایش نامه ای را به کسی تقدیم می دارم که سطر سطر آثارش متعهدانه، دغدغه مند و شایسته تقدیر و تشکر است. زیرا چنانچه روح تعهد در آثارش پدیدار نبود، امکان دریافت سختی مسیر پیموده ی ملت آزاده ایران میسر نمی‌شد. امیدوارم کماکان، کوشا و دغدغه مندانه «محسن کاظمی‌ها» تکثیر شده تا سپهر تاریخ و فرهنگ از آنها همواره بهره مند گردد». گفتنی است خاطرات جواد منصوری، یادداشت‌های سفر شهید صیاد شیرازی، خاطرات مرضیه حدیدچی، شب‌های بی مهتاب و نوشتم تا بماند از دیگر کتاب های منتشر شده محسن کاظمی هستند./ انتهای پیام