به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، این گوینده قدیمی‌با بیان اینکه خودم را مدیون رادیو می دانم، اظهار داشت: همیشه سعی کرده‌ام متن‌هایم را خوب و با احساس بخوانم.
بهروز رضوی جزو گویندگانی است که نیاز به معرفی ندارد، چون شنوندگان رادیو و بینندگان تلویزیون سال‌هاست با صدای او زندگی کرده و قصه‌های شبانه او را گوش داده‌اند.
محمدرضا (بهروز) رضوی سالروز تولدش ۱۰ بهمن سال ۱۳۲۶ ثبت شده است. او همکاری خود را با رادیو در سال ۱۳۴۷ به عنوان گوینده آغاز کرد و از ۱۷ ـ ۱۸ سالگی وارد رادیو شد.
رادیو گرم‌ترین و صمیمی‌ترین رسانه
این مصاحبه به مناسبت سالروز تولد بهروز رضوی انجام گرفت، روزی که علی بخشی‌زاده، معاون صدا و حسین قرایی، مدیر کل روابط عمومی سازمان صداوسیما و جمعی از مدیران و همکاران با کیک تولد و دسته گلی زیبا این روز را خاطره‌ساز کردند. رضوی درباره علاقه‌اش به رادیو می‌گوید: رادیو فقط صداست و همین صدا به این رسانه گرمی می‌دهد. رادیو با من عجین است و گرم‌ترین و صمیمی‌ترین رسانه است. رادیو را دوست دارم و این تنها علاقه است که مرا پای رادیو نگه داشته‌است.
رضوی بر این باور است: هرچیزی در رادیو ساده، بی‌پیرایه و بی‌تکلف اتفاق می‌افتد. گرمای رادیو این است که شنونده فقط صدا را می‌شنوند و با همان صدا، چهره بازیگر و شخصیتش را در خیالش تصور می‌کند.
این مجری با سابقه می‌افزاید: من خودم را مدیون رادیو می‌دانم و هنوز هم برای کسب دانش و ارائه اثر بهتر تلاش می‌کنم. کار رادیو بین مخاطب و برنامه‌ساز یا مجری تعامل برقرار می‌کند.
گوینده خوب خودش را به رخ نمی‌کشد
او در پاسخ به این پرسش که ویژگی یک گوینده حرفه‌ای چیست، می‌گوید: این اتفاق بر اثر ممارست، تجربه و سابقه پیش می‌آید نه اینکه آدم از ابتدای کار بر همه این اوضاع مسلط باشد. این اتفاقات همه بر اثرِ آموزش، دقت و تجربه به مرور زمان به وجود می‌آید. گوینده حرفه‌ای و موفق نباید خودش را در برنامه به رخ مخاطب بکشد و باید تمام تمرکزش روی متنی باشد که اجرا می‌کند. گوینده باید مواظب متن و نوع اجرا باشد.
این گوینده پیش‌کسوت صداوسیما سپس یادآور می‌شود: همواره سعی کرده‌ام متن را درست و با احساس بخوانم. گوینده خوب در حین گویندگی خودش را فراموش و با توجه به متن به ذهن و روح مخاطب نفوذ می‌کند.
رضوی درباره اینکه آیا گوینده یا مجری برنامه‌های رادیویی باید صدایی رسا و جذاب داشته‌باشد هم می‌گوید: با صدایی اعلا و بدون محتوا نمی‌شود یک کار خوب ارائه داد؛ اجرا مهم‌تر است تا صدای گوینده.
گوینده برنامه قدیمی«کتاب شب» با بیان اینکه نقش رادیو در تقویت اعتماد عمومی و افزایش سرمایه اجتماعی بسیار موثر است، تاکید می‌کند: رادیو زمانی نقش خود را به‌خوبی و با حقیقت انجام دهد، سبب جلب اعتماد عمومی می‌شود.
بهروز رضوی در پاسخ به این پرسش که وقتی قصه‌های شما را از رادیو می‌شنویم خیلی به دلِ مخاطب می‌نشیند، دلیل اینکه این قصه‌ها شنیدنی می‌شود، چیست؟ خاطرنشان می‌کند: الان حدود ۲۵ سال است من تقریباً «کتاب شب» را می‌خوانم، وقتی به عنوان گوینده می‌خواهم این برنامه را اجرا کنم باید لحن روایی بسیار ساده و بی‌تکلفی برای اجرا در نظر بگیرم تا داستان برای شنونده باورپذیر شود. شنونده باید حس کند که خودش کتاب می‌خواند؛ یعنی آن‌قدر بی‌واسطه و ساده خوانده شود.
وی اضافه می‌کند: یکی از فواید ادبیات این است که انسان را با داستان‌های نویسندگان درگیر می‌کند و برای مدتی ما را از مشکلات و دغدغه‌های روزمره دور نگه می‌دارد همین مسئله آرامش‌بخش است. به طور کلی خاصیت برنامه‌های شنیداری با محوریت کتاب همین ویژگی را دارد، پس عموم مردم این برنامه‌ها را دوست دارند؛ ضمن اینکه تولید این جنس برنامه‌ها از ظرافت‌های خاصی باید برخوردار باشد تا شنونده را خسته نکند و او را به ادامه برنامه جذب کند.
او در عین حال متذکر می‌شود: مخاطب ما بسیار باهوش و زیرک است و به ظرافت‌ها هم توجه دارد. در هر کاری که می‌کنیم باید به مخاطب احترام بگذاریم؛ مخاطب و ذائقه‌اش را بشناسیم و به مطالبات آنها توجه کنیم.
بهروز رضوی درباره اینکه چه پیشنهاد یا توصیه‌ای به علاقه‌مندان دارید، می‌گوید: باید پیگیر باشند چون اینگونه حرفه‌ها علاقه‌مندان بسیاری دارد. باید داوطلبان پیگیر و علاقه‌مندان دنبال کارشان باشند تا بالاخره بتوانند وارد این عرصه شوند. البته در این وادی مطالعه از شروط اولیه است، چه قبل از ورود و چه پس از ورود مطالعه جزو ابزار کار برای همه است.
بهروز رضوی، گوینده برنامه «کتاب شب» با بازخوانی آثار داستانی مشهور ایران و جهان شنبه تا چهارشنبه هر هفته از ساعت 22:30 از رادیو تهران همراه مخاطبان است و این روزها داوری برنامه«آورد صدا» را نیز که یک مسابقه استعدادیابی گویندگی است، بر عهده دارد.