«قصه‌های من و آقاجان» در فضا و حال و هوایی کاملاً ایرانی تولید می‌شود. پدر بزرگ، کوچه و محله‌هایی با حال و هوای یک زندگی ساده، بازارچه، مسجد، محل و فضاهایی از این قبیل، بخش های مهمی از فضاسازی این مجموعه به شمار می آیند.
نرگس، شخصیت اصلی این مجموعه، راوی قصه‌هایی است که در ماه مبارک رمضان برای خودش، خانواده و اطرافیان، محله و شهر و آبادی اشان اتفاق می افتد. این قصه‌ها به زندگی، روابط، رفتارها و برخوردهایی می‌پردازد که بین بچه‌ها و گاه آدم بزرگ ها جریان داشته و با حس و حالی شیرین و کودکانه روایت می‌شوند.
این روایت ها بیانگر درس ها و نکات اخلاقی، آموزنده هستند که از زبان نرگس تعریف و با همراهی بزرگترها و به خصوص پدر بزرگ او (آقاجان) تصحیح و هدفمند می‌شوند.
هر کدام از قصه‌های این مجموعه براساس سر فصل یا موضوعی خاص شکل می‌گیرند. موضوعاتی که به شکل مستقیم و یا معنایی به ماه مبارک یا آیین‌ها، مراسم و آداب روزه داری و عبادت مرتبطند و با بیانی خاص، شیرین و کودکانه ارائه می‌شوند.