مرتضی زارع در گفت و گویی با ایسنا شرکت و درباره کلیت فضای برنامه ادبی «قندون»، توضیحاتی را ارائه کرد. او همچنین بر ضرورت پرداختن به ادبیات کشور در برنامه‌های تلویزیونی تاکید کرد.

هدف اصلی مان در «قندون» مخاطب جوان و نوجوان است

زارع با توضیح کلی درباره برنامه «قندون» چنین بیان کرد: فصل دوم «قندون» مدتی است روی آنتن شبکه نسیم رفته که همچون فصل اول شامل ۱۲۰ قسمت است. متاسفانه ما از ادبیات کلاسیکمان روز به روز فاصله گرفته‌ایم و هرچه پیش می رویم و نسل‌های جوان تر می آیند، این فاصله بیشتر می‌شود که شاید بخشی از آن به این دلیل باشد که سرگرمی آدم ها متفاوت شده است. به عنوان مثال همین بازی‌های کامپیوتری و حتی خود تلویزیون باعث شده از کتاب خواندن فاصله بگیریم. از طرفی هم چون زبان ادبیات کلاسیکمان کمی سنگین است طبیعتاً آدم هایی هم که به این حوزه علاقه دارند متاسفانه یا نمی توانند زبان را ساده کنند یا متوجه نمی‌شوند پس اصطلاحاً از خیرش می‌گذرند.

زارع خاطرنشان کرد: از سویی دیگر بخشی هم به خود رسانه برمی‌گردد که وظایفی دارد و باید ارتباط میان ما و فرهنگ و آداب و رسوم و ادبیات قدیم مان را حفظ و پررنگ کند. بنابراین به این نتیجه رسیدیم که جای برنامه ای مثل «قندون» در تلویزیون خالی است. البته اساتید بزرگی سال های گذشته این کار را کرده‌اند اما کاری که ما در این برنامه کردیم هدف گذاری اصلی مان را روی سنین پایین تر یعنی جوان و نوجوان گذاشتیم.

وی ادامه داد: یکی از نکاتی که باید در این زمینه رعایت می‌کردیم این بود که زبان را به سمت بچه‌های امروزی می‌بردیم تا جذب برنامه شوند؛ بنابراین از عبارات و کلماتی استفاده کردیم که در محاوره آنها وجود دارد. دوم اینکه فضای طنزی که در بسیاری از حکایت ها حاکم است را پررنگ تر کردیم بر این اساس نویسنده بخشی از حکایت ها را به یک آیتم نمایشی تبدیل می‌کند. مثلا حکایت هایی که چند صد سال گذشته بوده را روایت می‌کنیم اما ناگهان  می‌گوییم هوس پاستیل کرده ام! در واقعیت این امر وجود ندارد اما به دلیل اینکه طنز داستان را بیشتر کنیم، در دل داستان آوردیم که باعث شود فضای طنز بهتری ایجاد شود.

طنز در هر زمانی نیاز جامعه است

این بازیگر تلویزیون در ادامه در پاسخ به اینکه فکر می‌کنید در جامعه فعلی اینگونه برنامه‌ها چقدر مخاطب داشته باشند؟ اظهار کرد: طنز همیشه در همه دوران‌ها برای آدم ها جذاب است؛ به خصوص وقتی از تلویزیون پخش شود. وقتی از درگیری‌های ذهنی و مشکلات روزمره به خانه می رسیم و پای تلویزیون می نشینیم، طبیعتا دوست داریم برنامه‌هایی ببینیم که ما را از فضاهای خسته‌کننده جدا کند و حداقل چند لحظه ای خنده به لبمان بیاورد. همین حکایت هایی که در «قندون» روایت می‌شود به اندازه کافی جذاب هستند اما ما سعی کردیم با فضای طنز، جذابیت را بیشتر کنیم تا مخاطب را درگیر کنیم. تحت هر شرایطی و در هر زمانی طنز نیاز جامعه است و باید باشد. تلویزیون هم باید روی این مقوله کار کند.

او همچنین در پاسخ به این پرسش که در پرداختن به بخش‌های طنز  تا چه حد دستتان باز بود؟ بیان کرد: دوستان سعی می‌کنند بیشترین کمک را به ما داشته باشند؛ ضمن اینکه ما خودمان هم از خط قرمزهای مشخص آگاهی داریم ولی طبیعتا خط قرمزها در بخش طنز کمی متفاوت تر است؛ به همین دلیل دوستان تا جای ممکن کمک می‌کنند تا کارمان را بهتر انجام بدهیم اما طبیعی است جاهایی هم ممکن است بگویند فلان موضوع را نمی‌توانیم داشته باشیم و شاید برای مخاطب شوخی برخورنده ای باشد اما در کل میان شبکه و عوامل تولید تعامل وجود دارد.

قصد توهین و جسارت نداریم، بینندگان درک کنند

زارع سپس به بالا رفتن ظرفیت مخاطبان اشاره کرد و گفت: به نظرم مخاطبان هم باید کمی درک کنند و این ظرفیت را داشته باشند که اگر ما شوخی می‌کنیم قرار نیست این شوخی به همه جامعه سرایت پیدا کند. ما در حکایت های قدیمی مثالی داریم که می‌گوید وزیری بود که پسرش کمی نادان بود. اگر ما از این مثال استفاده می‌کنیم اولا باید بگویم این حکایت متعلق به چند سال پیش است، دوم اینکه ما قصدمان توهین و جسارت به کسی نیست چه آدم گذشته و چه آدم امروزی. قصد ما این است که به واسطه حکایت هایی که در برنامه روایت می‌شود چیزی بگوییم که به درد جامعه بخورد و از دردی سخن بگوییم که شاید برای همه تاریخ باشد. مخاطب باید این نگاه را داشته باشد که همه چیز را جمع نبندد.

او سپس با بیان اینکه برنامه «قندون» کهنه نخواهد شد، توضیح داد: «قندون» جزو برنامه‌هایی است که هیچگاه کهنه نمی‌شود و همیشه مخاطب دارد. ادبیات و طنز هر دو نیاز جامعه هستند و تکراری نمی‌شوند؛ ضمن اینکه بازخوردهای فصل اول برنامه خیلی خوب بود و مخاطبان از برنامه راضی بودند. اینکه ما از زندگی گذشتگانمان چیزهایی دستگیرمان می‌شود جالب است و به این واسطه ادبیات و فرهنگ کشورمان را هم مرور می‌کنیم.

بازیگری اولویت اولم است

بازیگر سریال های رستوران خانوادگی، بی گناهان، نابرده رنج، محکومین، بانوی سردار و دراکولا در پاسخ به اینکه اکنون در حوزه بازیگری همچنان فعال هستید؟ خاطرنشان کرد: آخرین کار تلویزیونی ام سریال «بی نشان» بود. من در برنامه «قندون» مجری نیستم و در راستای همان بازیگری کارم را ادامه می دهم. من هیچ وقت خودم را مجری نمی‌بینم بلکه روایتگری می‌کنم. بنابراین تعریف راوی با مجری بودن خیلی تفاوت دارد. من بازیگری خواندم و همین حوزه را هم ادامه خواهم داد چون دوستش دارم.

مرتضی زارع در پایان درباره کارهای جدیدش اعلام کرد: اکنون در سریال «بچه محل» به کارگردانی وحید امیرخانی که در حال تولید است بازی دارم. همچنین یک سریال دیگر پیشنهاد شده که فیلمنامه اش را خواندم و قرار است پیش از سال جدید تولید شروع شود.