مجموعه تلویزیونی«نون خ4» به کارگردانی سعید آقاخانی، در ادامه فصل‌های قبلی این سریال به ماجراهای نورالدین خانزاده و اقوام دور و نزدیکش در روستایی واقع در مناطق کردنشین ایران می‌پردازد.
به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، «نون خ4» به دلیل تمرکز بر فرهنگ زیبای قوم کرد، موجب نشاط و التذاذ فرهنگی مخاطب می‌شود. این دلبستگی به اصالت فرهنگ و مناطق کردنشین ایران در تیتراژ آغازین سریال هم نمود یافته‌است.در این تیتراژ، طی کم‌تر از سه دقیقه همراه با مرور اسامی‌بازیگران و عوامل اصلی تولید«نون خ4» جلوه‌هایی بکر و چشم‌نواز از طبیعت، کوهستان‌ها، حیوانات، محیط زیست، کشاورزی، نان و شیرینی محلی، صنایع دستی، آثار باستانی و تاریخی و آداب و رسوم این خطه از ایران، پدیدار شده‌است. در تیتراژ آغاز و پایان این سریال همچنین توجه ویژه‌ای به موسیقی بومی‌کردی شده‌است و خلاصه‌ای از نغمات و گوشه‌های موسیقایی و آوازی کردی را در این دو بخش می‌شنویم.
نقطه قوت«نون خ4» مانند فصل‌های قبلی این سریال، توجه به کمدی موقعیت و استفاده بجا و محترمانه از لهجه کردی است. در این سریال، تنها به طرح و بیان شوخی‌های کلامی اکتفا نشده‌است، بلکه در هر قسمت، تعداد قابل توجهی موقعیت طنزآمیز هم پیش می‌آید. ابزار اصلی سعید آقاخانی برای توفیق در این راه، حضور شخصیت‌های متعددی است که موجب رنگ‌آمیزی ویترین کار شده‌است. فصل چهارم سریال«نون خ» نسبت به فصول قبلی این مجموعه، شلوغ‌تر است و آدم‌های بیش‌تری را درگیر در ماجراهای آن می‌بینیم. خیلی از افرادی هم که در فصل‌های قلبی حاشیه‌ای بودند، در این فصل به متن آمده‌اند و نقشی موثرتر دارند. با توجه به اینکه هر یک از شخصیت‌های سریال دارای روحیات و خصلت‌های خاصی است، این گوناگونی موجب تنوع فضای کار شده‌است. هرچند که در این فصل، شیرین‌کاری‌های سلمان بیش از سایرین است، اما هر کدام از شخصیت‌ها از جمله خود نوری که به نوعی قهرمان این سریال است و یا کاووس، فریبرز، مهیار، کیوان، رامین فوود، ادریس، خلیل و ... شخصیت‌هایی زنده و پرحس و حال هستند که می‌توانند مخاطب را با خودشان همراه کنند. ویژگی دیگر شخصیت‌پردازی در «نون خ4» این است که بانوان در آن منفعل نیستند. یعنی همه شخصیت‌های زن در این سریال، همپای مردها حضوری فعال و اثرگذار در متن داستان دارند
یکی از اتفاقات مهم در مجموعه طنز«نون خ4» حضور پررنگ هنرمندان بومی است. هر چند که در فصل چهارم سریال«نون خ» نیز مانند فصول گذشته این مجموعه، بازیگران شناخته شده و غیربومی چون حمیدرضا آذرنگ، بیژن بنفشه‌خواه، هومن حاجی عبداللهی، سیدعلی صالحی، پاشا جمالی و ... حضور دارند، اما غلبه با بازیگرانی است که خودشان اصالتا کرد هستند؛ مثل خود سعید آقاخانی به عنوان کارگردان و بازیگر اصلی که اهل کرمانشاه است یا بازیگران دیگری چون کاظم نوربخش، سیروس میمنت، ندا قاسمی، صهبا شرافتی، هدیه بازوند، سیدحسین موسوی، امیر سهیلی، سیروس سپهری، ماشاءالله وروائی و ... . این تمهید باعث شده تا هم به کارگیری لهجه یکدست و درست از آب دربیاید و هم اینکه به قابلیت و توانایی هنرمندان استان‌ها احترام گذاشته شود و زمینه برای بروز و شکوفایی استعدادهای این گونه مناطق فراهم شود.
این سریال همچنین تمثیلی از همبستگی و اتحاد مردمی در مقابل چالش‌ها و مشکلات مختلف است. هر اتفاق و مسئله‌ای که در روستا رخ می‌دهد، اهالی آن با محوریت نورالدین خانزاده بسیج می‌شوند و تلاش می‌کنند تا آن را برطرف کنند. این بار، دغدغه اصلی مردم روستا، حمله شبانه گرگ‌ها به آن منطقه و قربانی شدن دام‌هاست. این موضوع که استعاره‌ای از شرایط روز کشور و تهدیدهای خارجی و فتنه‌های روزگار است، زمینه‌ساز ماجراهای مختلف بعدی در این سریال است.
اما در کنار همه ابعاد نمایشی و زیبایی‌شناختی«نون خ4» باید به جنبه راهبردی این سریال هم اشاره کرد. همان طور که در ابتدا بیان شد، «نون خ» به فرهنگ و آداب و رسوم قوم کرد در ایران توجه ویژه‌ای کرده و تاثیر مثبتی بر انتقال ارزش‌ها و میراث قوم کرد به نسل جدید و از ورای آن وحدت ملی داشته‌است.
سریال«نون خ»، به قوم‌نگاری پرداخته است؛ یعنی به متن زندگی واقعی و فرهنگ زیبا و سنتی قوم کرد نزدیک شده‌است؛ قومی‌که در کنار سایر اقوام، یک کل بزرگ‌تر به نام ایران اسلامی را می‌سازند و بدون این اقوام، ملت بی‌معنا می‌شود. کار بزرگ سریال«نون خ 4» مانند فصل های قبلی‌اش همین است که بین ملت و یک قومیت، یگانگی ایجاد می‌کند. سرزمین ایران، رنگین‌کمانی از فرهنگ‌ها و رسوم و زیست‌بوم‌های مختلف انسانی است؛ «نون خ4» نیز یکی از رنگ‌های آن را به مخاطب خودش عرضه می‌کند؛ هم به مخاطب کرد حس افتخار به این همه زیبایی را می‌بخشد و هم اینکه این فرهنگ را به دیگر ایرانیان معرفی می‌کند. جوانی که ریشه و اصلیتش کرد است، از آداب و رسوم، پوشش، موسیقی و طبیعت شگفت‌انگیز و با ابهت مناطق کردنشین آگاه‌تر می‌شود.
به همین دلایل است که حتی می‌توان«نون‌خ4» را یک سریال راهبردی در زمینه مبارزه با تجزیه‌طلبی و قومیت‌گرایی و در جهت تحکیم وحدت ملی دانست. حداقل کارکرد راهبردی آثاری مانند«نون خ» این است که به دلیل نمایش جلوه‌های اقلیمی و طبیعی مناطقی که محل زیست اقوام هستند، موجب افزایش گردشگری و مسافرت به این مناطق می‌شوند و خود به خود، تعامل و ارتباط مردم در دیگر نقاط و مناطق با این اقوام بیش‌تر می‌شود و نتیجه مستقیم چنین رفت و آمدهایی، تقویت اتحاد ملی است.