رسانه ملی پس از دوماه همراهی با حزن و اندوه امت اسلام و بزرگداشت ایامیکه با شهادت مظلومانه سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران با وفایش آغاز و با رحلت و شهادت پیامبر رحمت حضرت محمد ابن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم) و کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و امام رئوف حضرت امام علی ابن موسی الرضا (علیه السلام)، پایان یافت، با شروع ماه ربیع دور جدیدی از فعالیتهای خود را شروع کرده است.
توجه به مناسبتهای دینی و ملی و برنامهریزی و برنامهسازی مناسب و متناسب با آن، نشاندهنده تاثیر و تاثر رسانه ملی نسبت به فرهنگ بومی و جهانی (جهان اسلام) است که میتوان آن را مصداق بارزی از این کلام دانست که: یحزنون لحزننا و یفرحون لفرحنا.
میزان بالای مخاطبان رسانهملی در ایام و شرایط گوناگون در مقایسه با دیگر رسانهها، نشان دهنده امکان اثرگذاری بالای این رسانه بر فرهنگ جامعۀ مخاطب و قوت آن در شکلدهی باورها، گرایشها و رفتارهای فردی و اجتماعی است به گونهای که میتوان رسانهملی را از عناصر اصلی شکلدهنده فرهنگ و از مقومات آن برشمرد.
از سوی دیگر مطالعات انجام شده بیانگر آن است که وقت قابل توجهی از سوی آحاد جامعه (به طور متوسط) در تعامل با رسانه ملی صرف میشود - اعم از تماشای برنامههای تلویزیونی، یا گوش کردن به برنامههای رادیویی در سطح استانی، ملی و بینالمللی و در زمینههای مختلف خبری، نمایشی، ورزشی و ... و در فضای برودکست (پخش مستقیم) و یا برودبند (پخش تعاملی) - به گونهای که میتوان گفت آحاد جامعه به ویژه مخاطبان رسانه ملی نیازها و خواستههای خود را بیشتر در این رسانه جستوجو میکنند؛ لذا توجه رسانه به فرهنگ جامعه و مجموعه عناصر گوناگون آن و رعایت چارچوبهای بومیشامل جنبههای دینی و ملی آن به گونهای که رسانه را به آیینهای از فرهنگ جامعه تبدیل کند، امری بدیهی و ضروری است.
همراهی رسانه با فرهنگ جامعه و هم آوایی فرهنگ فردی و اجتماعی با رسانه در مطالعات مختلف ولو با نگاه انتقادی که گاه با خروج از منطق علمی و همراه با بی انصافی مطرح میشود، قابل مشاهده است.
با این توصیف وظیفه رسانه در مقایسه با سایر نهادها و سازمانها از اهمیت و حساسیت بیشتر و بالاتری برخوردار است که از یکسو لزوم سیاستگذاری، برنامه ریزی و برنامه سازی (شامل تولید و پخش برنامه) در رسانه بر اساس هوشمندی، موقعیتشناسی، خیرخواهی، زمانشناسی و... را آشکار میسازد و از سوی دیگر ضرورت فراهم آوردن زمینه و ابزار لازم - همچون بودجه مناسب و کافی - برای رسانه در ایفای نقش و وظیفه خود از سوی دیگر دستگاهها به ویژه قوای مجریه و مقننه را نشان میدهد.
آنچه میتواند رسانه را در ایفای این نقش خود بیش از پیش موفق کند، ایجاد ارتباط قویتر میان حلقههای سیاستگذاری، برنامهریزی و برنامهسازی و نظارت در رسانه است که نتیجه آن در برنامههای پخش شده و به تعبیری در کنداکتور (جدول پخش) رسانه، قابل مشاهده است.
به عنوان مثال با توجه به نزدیکی به ایام انتخابات مجلس شورای اسلامی و ضرورت آگاهی بخشی به جامعه در انتخاب اصلح و جلب مشارکت حداکثری مردم در انتخابات که نقشی بیبدیل در خنثیسازی توطئه دشمنان و تحکیم و تقویت نظام دارد، و مردم نیز از رسانه در این زمینه انتظار ویژهای دارند، لازم است علاوه بر تولید برنامههای مناسب و قوی، شرایط لازم برای پخش موثر این برنامهها در رسانه نیز فراهم شود به گونهای که در ایام پیشرو تا انتخابات، جنبههای نمایشی و سرگرمی رسانه موجب کم رنگ دیده شدن برنامههای تبیینی، سیاسی و مرتبط با انتخابات نشود.