رقیه آقا زاده برگزیده دو دوره از جشنواره پژواک و نامزد بخش برنامه‌های مستمر تولید محتوایی مردمی از تفاوت تهیه برنامه‌های رادیویی با مستند صحبت کرد و گفت: به نظرم بین برنامه را دیویی و مستند خط باریکی است که ممکن است ناخودآگاه وقتی که مستند تهیه می‌شود در همان مسیر تولید برنامه‌های روتین قرار بگیریم.
به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، رقیه آقازاده، تهیه کننده شبکه رادیویی ورزش که با اثر «نیمکت» توانسته در این دوره نامزد بخش برنامه‌های مستمر تولید محتوایی مردمی‌باشد. وی درباره فضای جشنواره پژواک گفت: خوشبختانه در هر سه دوره ای که جشنواره پژواک برگزار شد، آثار من توانست جایزه بگیرد. سال اول با مستند «مام مدال» بود که شایسته تقدیر شد. سال دوم «داستان زندگی من» در بخش مستمر رتبه اول را کسب کرد و امسال هم باز در بخش مستمر برنامه من به مرحله نهایی راه یافته است.
آقازاده ادامه داد: مستندسازی علاقه شخص من است و بخاطر جشنواره مستندسازی نمی‌کنم، بلکه این گونه از برنامه سازی دغدغه ام است. جشنواره کمک به دیده شدن می‌کند. به نظرم بین برنامه رادیویی و مستند یک خط خیلی باریکی است که ممکن است ناخودآگاه وقتی که مستند تهیه کنیم در مسیر ساخت برنامه‌های روتین رادیویی قرار نگیریم. این مستندساز عنوان کرد: ما در برنامه رادیویی ممکن است که نگاه سطحی و زود گذر داشته باشیم به یک موضوع، ولی در مستند باید پژوهش کنیم و موضوع را از زوایای مختلف بررسی کنیم و بعد به یک خط روایی برسیم و آن را به شنونده انتقال بدهیم. مسلما در این خط روایی، پژوهش نقش مهمی دارد. از سوی دیگر افکت هایی که در مستندهای رادیویی استفاده می‌کنیم باید واقعی باشد تا برای مخاطب هم قابل لمس باشد.
وی در پایان گفت: به نظرم هنوز خیلی جای کار دارد تفاوت مستند و برنامه رادیویی و مسلماً در آینده به نتایج بهتری خواهیم رسید و این جشنواره‌ها خیلی کمک می‌کند.آموزش هم مسلما همیشه لازمه هر فعالیتی است و باید به روز رسانی داشته باشیم .